Filmy minimalizm

Akcja filmu, będącego pierwszą częścią trylogii "U, S i A", rozgrywa się w małej osadzie położonej w Górach Skalistych. Jest początek lat 30-tych, czas Wielkiego Kryzysu. Do Dogville przyjeżdża Grace, która ucieka przed nasłanymi na nią gangsterami i szuka schronienia. Społeczność miasteczka, po namowach swego samozwańczego lidera, mimo ryzyka jakie się z tym wiąże, zgadza się udzielić kobiecie pomocy. W podzięce Grace ma dla nich pracować. Początkowo wszystko idealnie się układa, pracy nie jest zbyt wiele, a mieszkańcy Dogville są zadowoleni. Wkrótce jednak, mając świadomość swojej władzy nad dziewczyną, zaczynają ją wykorzystywać na wszelkie możliwe sposoby. Powoli sytuacja staje się trudna do zniesienia...

Samotny mężczyzna będący płatnym zabójcą dostaje zlecenie. Wszelkich informacji udzielają nieznane mu osoby.

Sprawca napadu Pope Cody ukrywa się, uciekając przed grupą sprzedajnych detektywów, chcących go zabić. Jego wspólnik i najlepszy przyjaciel, Barry "Baz" Brown, chce skończyć z przestępstwami widząc, że dni dawnej gangsterki już minęły. Młodszy brat Pope'a, uzależniony od prędkości, wybuchowy Craig Cody, zarabia na handlu nielegalnymi substancjami - w branży, która dla współczesnego świata przestępczego jest żyłą złota. Tymczasem najmłodszy z braci Cody - Darren - naiwnie szuka drogi w świecie zbrodni. Jedynym świecie, jaki zna jego rodzina.

Tytuł filmu nawiązuje do słynnego aforyzmu "mniej znaczy więcej", spopularyzowanego przez architekta Ludwiga Miesa van der Rohe (1886–1969), który używał tej maksymy do opisania estetyki swoich projektów – aranżował on niezbędne elementy budynku w taki sposób, by całość tworzyła wrażenie niebywałej prostoty. Minimaliści zmodyfikowali tę sentencję, aby zmobilizować do działania dzisiejsze społeczeństwo konsumpcyjne: czas na mniej.

Grupa przyjaciół wybiera się na rejs jachtem po wyspach koło Włoch. Wśród nich jest Anna, jej chłopak Sandro i jej najlepsza przyjaciółka Claudia. Na jednej z wysp Anna znika w tajemniczych okolicznościach. Wszyscy zaczynają jej szukać, jednak bezskutecznie. Nie pomagają działania policji i ogłoszenia w gazetach. Wszystkie tropy są błędne. W czasie poszukiwań Claudia i Sandro zakochują się w sobie.

Scenerią filmu jest utopijne państwo totalitarne Timoka, leżące gdzieś w Europie. Posiada ono własny, dziwny język, starannie izoluje się od przybyszy, a po jego ulicach jeżdżą czołgi. Docierają tu dwie siostry, którym towarzyszy syn jednej z nich - Johan. Bohaterki bardzo się od siebie różnią: Anna jest hedonistyczna i zmysłowa, Ester intelektualna i opanowana. Te różnice są głównym powodem konfliktu, jaki się między nimi rozgrywa. Jego świadkiem jest mały Johan.

Skrupulatnie opisuje z poczuciem zbliżającej się zagłady, codzienną rutynę wdowy w średnim wieku, której obowiązki obejmują ścielenie łóżek, gotowanie obiadów dla jej syna. W swojej ogromnej oszczędności film Akerman wydaje się prosty, ale obejmuje cały świat. Niezależnie od tego, czy postrzegana jest jako wymagające studium postaci, czy jako jedno z najbardziej hipnotyzujących i kompletnych przedstawień czasu i przestrzeni w kinie, Jeanne Dielman jest zdumiewającym, fascynującym eksperymentem filmowym, który był analizowany i dyskutowany przez dziesięciolecia.

Film opowiada o grupie ludzi z Teheranu, którzy przyjeżdżają do maleńkiej irańskiej wioski. Przybysze kręcą się wokół starego cmentarza, co niepokoi mieszkańców. Sądzą oni bowiem, że ludzie ci szukają tam skarbu. Prawda jest taka, że przybysze czekają na śmierć stuletniej staruszki, mieszkanki Siah Dareh.

Film pokazuje trzy historie miłosne rozgrywające się na przestrzeni ostatnich stu lat, pokazując tym samym, jak zmieniały się obyczaje i emocjonalność mieszkańców Tajwanu. Każda ma odrębną estetykę i nastrój, jednakże razem tworzą doskonały film. Akcja pierwszej rozgrywa się w latach 60-tych XX wieku, panuje w niej delikatna harmonia. Ostatnia nowela dzieje się współcześnie i opowiada o skomplikowanym trójkącie miłosnym. Środkowa nowela jest małym arcydziełem. Romans dyplomaty i kurtyzany z początku XX wieku opowiedziany jest w stylistyce kina niemego.

Po dwóch latach poszukiwań Świętego Graala, kosztujących wiele ofiar, Lancelot del Lago – najdzielniejszy z Rycerzy Okrągłego Stołu – i jego ocalali towarzysze wracają pokonani na Dwór Króla Artura. Przekonany, że niepowodzenie przedsięwzięcia jest boską karą za jego związek z Ginewrą, żoną króla, Lancelot próbuje zerwać tę grzeszną więź, przekonując młodą władczynię do wyrzeczenia się jej miłości.