Filmy starzenie, fotografia

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

Syn burmistrza Portland, Scott Favor (Reeves) przyjaźni się z Mike'em Watersem (Phoenix). Nie byłby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że Scott rzadko bywa w domu, a jego główną rozrywką są narkotyki i męska prostytucja. Mike, poszukujący matki, jest zmuszony do takiego życia. Scott wybrał je jako bunt przeciw ojcu.

Nocą w swoim studiu, wysoko nad światłami Nowego Jorku, słynny fotograf Bill Diamond (Ettore Cella) wymyśla historie i baśnie, aby przegonić złe duchy, które wciąż przywołują jego wspomnienia. Jedna z tych historii dotyczy Marka (Marek Kondrat), utalentowanego fotografa, który mieszka samotnie, zgorzkniały i wycofany ze świata, w kościele, który kiedyś był jego pracownią, nad Jeziorem Genewskim. Mark stracił wszystko: sławę, żonę, przyjaciół, a przede wszystkim poczucie własnej wartości. Jedynym towarzyszem, jaki mu pozostał, jest jego drogi przyjaciel Luc (Martin Huber), wiejski policjant. Do tego ponurego świata Bill wysyła Jessi (Kati Tastet), piękną modelkę, z którą kiedyś pracował. Jessi mówi Markowi, że Bill nie żyje i że teraz ma kontynuować pracę rozpoczętą przez starszego fotografa. Marek reaguje na tę ofertę z cynizmem, ale ponieważ potrzebuje pieniędzy, zgadza się. Relacja pomiędzy Markiem i Jessi jest trudna i napięta. Jednak w trakcie ich pracy Mark jest coraz bardziej zafascynowany tą dziwną, delikatną kobietą.

Czarna komedia o niezwykle sympatycznym kryminaliście Lucky'm Singh (Abhay Deol), któremu dzięki bystrości i inteligencji za każdym razem udaje się przechytrzyć strażników i policjantów. Dzięki swoim zdolnościom i nieuchwytności młodzieniec zdobywa popularność, a media z uwagą śledzą jego poczynania.

Wyreżyserowana i napisana przez dwudziestoletniego wówczas Asha Christiana komedia o niedopasowanych nastolatkach. Rodney Miller (w tej roli Christian) jest uczniem małomiasteczkowego liceum gdzieś w Teksasie. Chłopak wkrótce skończy szkołę i marzy o wielkiej karierze na Broadwayu. Na przeszkodzie stoją mu brak popularności, własna tożsamość seksualna i poczucie, że nikt tak naprawdę go nie rozumie. Wraz z pomocą swojej najlepszej przyjaciółki, otyłej Sabriny (znana z bijącego rekordy popularności serialu Glee Ashley Fink), jej kubańskiego chłopaka Rudy’ego oraz nauczyciela angielskiego, który prowadzi warsztaty teatralne (reżyser głośnego Tarnation, Jonathan Caouette), Rodney odnajdzie, polubi i oswoi swoją wewnętrzną, tytułową „grubą dziewczynę”, która drzemie w każdym z nas.

W 1930 roku w Paryżu Léon Galipeau (Michel Galabru), lekarz ogólny o wątpliwych kompetencjach, bada Louisa Martineta (Michel Serrault), 59-letniego kawalera. Przekonany, że jego wycieńczony pacjent ma najwyżej dwa lata życia, Galipeau przekonał swojego brata Émile'a (Jean-Pierre Darras), by nabył wiejski dom należący do Martineta w małej wówczas wiosce rybackiej: Saint-Tropez. Obaj bracia, pewni swoich interesów, zgadzają się nawet na indeksowanie dożywotniej renty według wartości, jak sądzą, bez przyszłości: w aluminium. Z biegiem lat Martinet nie tylko ma oko, ale także odzyskuje wigor i entuzjazm pod prowansalskim słońcem. Była to era boomu lotniczego: ceny aluminium rosły, renty dożywotnia rosły w nieskończoność, a rodzina Galipeau zniecierpliwiła się. Zmęczona czekaniem, aż Martinet umrze, snuje plany pozbycia się kłopotliwego rencisty. Niestety, z pomocą wydarzeń (II wojna światowa, Exodus, okupacja niemiecka, potem czystki) próby Galipeausów w celu wyeliminowania Louisa niezmiennie zwracają się przeciwko nim. Jeden po drugim, Galipeausy umierają pod zawsze szczerym spojrzeniem mężnego emeryta, stulatka.