Filmy wznoszenie toastu

Siggi, dziesięcioletni bohater filmu Deutschstunde, jest synem nazistowskiego policjanta. Wraz z rodzicami mieszka w małej nadmorskiej wiosce, do której wieści o wydarzeniach ze świata zewnętrznego docierają poprzez rozporządzenia, jakie otrzymuje ojciec chłopca. Dotyczą one jednak przede wszystkim zamieszkałego w tej samej miejscowości malarza Maxa Nansena i sztuki, którą uprawia. Ekspresjonistyczne obrazy nie wpisują się ani w pożądaną przez władzę formę, ani tematykę. Chociaż policjant i artysta w młodości byli przyjaciółmi, a ten ostatni jest nawet ojcem chrzestnym Siggiego, wypełnienie rozkazu i obowiązek wobec obowiązującego prawa jest dla Jensa Jepsena, jedynego przedstawiciela władzy w tym miejscu, powinnością wobec której nie może się uchylić. Nie może więc zaakceptować, że Max uprawia „zdegenerowaną sztukę” mimo wydanego mu zakazu. Siggi zostaje wplatany przez ojca w jego prywatną i służbową walkę z malarzem, choć chłopak wyraźnie sympatyzuje z dawnym przyjacielem domu i zamiast na niego donosić, postanawia pomóc artyście.

Nieuczciwy bankier Favraux (Michel Vitold) otrzymuje tajemniczą wiadomość podpisaną przez Judex (Channing Pollock) żądającą, żeby rozdał on swój nieuczciwie zdobyty majątek biednym. Favraux jest ostrożny i planuje nowe łajdactwo. Ale w dzień ślubu jego córki, Jacqueline (Edith Scob) Judex stawia ponowne groźby ...

Czworo młodych przyjaciół, dzieli się beztroską, radością, śmiechem i tańcami artystycznego życia. Rodolphe (Louis Jourdan) malarz, któremu nie udaje się sprzedać swojego obrazu. Alexandre (Alfred Adam), kompozytor i jego przyjaciółka Phémie (Suzy Delair). Colline (Louis Salou) filozof, który odwiedza antykwariaty nad brzegiem Sekwany, i Marcel (André Roussin). Rodolphe jest zakochany w Mimi (María Denis). Kochankowie podczas romantycznego spaceru w luksemburskim ogrodzie spotykają lalkarza, który potrząsa sznurkami i mówi Mimi, że ona też jest lalką wstrząsaną dużymi sznurkami. Uwiedziona przez młodego malarza, wie, że jest bardzo chora. Porzucona, umiera ze smutku i nędzy.

IX wiek. W nadgoplańskim kraju rządy sprawuje książę Popiel. Aby zapewnić sukcesję swojemu synowi książę musi pozbyć się swoich bratanków, którzy są prawowitymi następcami tronu. Nasz bohater zabija jednego z nich, a o morderstwo oskarża drugiego. Następnie za namową swojej żony morduje pozostałych członków swojego rodu. Popełnione przez Popiela zbrodnie wywołują bunt kmieci, którym przewodzi Piastun - były opiekun książęcych bratanków.

Spokojna dzielnica dużego miasta. W jednorodzinnym domu mieszkają rodzice, trójka dzieci i babcia. 70-letnia seniorka jako jedyna widzi duchy swoich świętej pamięci teściów, które także są lokatorami willi. Główny bohater Leszek jest skrzypkiem. Pracuje w niewielkim teatrze i uczy w szkole muzycznej. Jego żona Beata to nauczycielka matematyki w liceum. Wspólnie wychowują 14-letnią Julię, 10-letnią Kaśkę i sześciolatka Kacperka. Babcia cierpi na sklerozę oraz niedosłuch i wie, jak wykorzystać swoje przypadłości, żeby skutecznie manipulować bliskimi osobami. Z rodziną sąsiadują dobrze sytuowany dentysta Marek z żoną Karoliną, niedocenianą aktorką, oraz Kazimierz - właściciel komisu samochodowego. Lubi filozofować. Jego przeszłość jest pełna tajemnic, podobnie jak teraźniejszość. Czasem na podwórku sąsiada parkują jakieś „wyjątkowe okazje”, choć komis jest gdzie indziej. Duchy często namacalnie wpływają na świat materialny, pomagając mieszkańcom w rozwiązaniu problemów. Niekiedy mącą w głowie babci, której działania odbijają się na rodzinie. Prym wiedzie duch teściowej, która za wszelką cenę stara się kierować byłą synową i czyni to nadzwyczaj skutecznie. Bo kto powiedział, że po przejściu do wieczności ludzie zmieniają się na lepsze?