Filmy Katar

Sudan, w pobliżu tamy Merowe. Maher (Maher El Khair) pracuje w tradycyjnej cegielni zasilanej wodami Nilu. Każdego wieczoru potajemnie wędruje na pustynię, aby zbudować tajemniczą konstrukcję z błota. Podczas gdy Sudańczycy powstają, by domagać się wolności, jego dzieło zaczyna żyć własnym życiem.

Aktorka Hiam Abbass opowiada swojej córce, reżyserce Linie Soualem, historię swojej emigracji z Palestyny. Zabiera ją w nostalgiczną podróż do krain jej młodości, opowiadając o odważnych kobietach, które znajdowały w sobie siłę do oporu pomimo bolesnej historii.

Zahra i Maria poznają się na uniwersytecie w Bukareszcie w latach 70. XX wieku. Kiedy nadzieja na zmiany polityczne przyciąga Zahrę do Iranu, zostają zmuszone do rozstania. Przez następną dekadę ich jedynym sposobem komunikacji są listy. Podzielone przez dwie rewolucje, ich słowa opisują kobiety walczące o bycie wysłuchanymi, kraje zmierzające w różnych kierunkach i dwie dusze zjednoczone w tęsknocie za sobą nawzajem.

12-letnia Zaffan zaczyna dostrzegać niepokojące zmiany zachodzące w jej ciele. Gdy prawdy o nich nie da się już dłużej ukrywać, zostaje napiętnowana przez swoją społeczność. Transformacja jednak nie spowalnia, wkrótce Zaffan pojawi się w zupełnie innej postaci...

Córka Patricia Galveza była „narzeczoną dżihadu” – jedną z wielu młodych Europejek, które przeszły na islam i poślubiły bojowników ISIS. Po tragicznej śmierci Amandy jej ojciec podejmuje walkę o odzyskanie siedmiorga swoich wnucząt przebywających w syryjskim obozie dla uchodźców. Gdy okazuje się, że dla szwedzkich władz przyjęcie dzieci dżihadysty stanowi problem, Patricio postanawia działać na własną rękę. Film, który chwilami ogląda się jak thriller, jest zapisem brawurowej akcji i ogromnej determinacji człowieka pragnącego wyrwać swoje wnuki z piekła.

Zaczęło się niewinne. Pewnego dnia kwiaty przestały pachnieć jak kiedyś. Potem muzyka w radio zaczęła szumieć, aż w końcu całkiem ucichła... Gdy starsza kobieta zaczęła po kolei tracić wszystkie zmysły, w codziennym życiu towarzyszyła jej tylko gosposia. Wnuki, zajęte własnymi kłótniami i walką o pieniądze, już dawno przestały zwracać uwagę na swoją babcię. Tymczasem im mocniej dom staruszki pokrywa się mrokiem, tym silniejsza więź zawiązuje się między babcią, a jej opiekunką. Wzruszająca historia o chorobie i starzeniu się, wykorzystująca wyobraźnie i metaforę do pokazania trudnych i bolesnych procesów odchodzenia.