Sci-Fi 2000

Pewnego dnia ojciec Sama Ryana zostaje zabity przez nieznanego mordercę, którego nigdy nie udało się złapać. Załamany policjant nie mogąc się pozbierać tracie pracę i rodzinę. 23 lata później los daje mu szansę by cofać się w czasie i wraz z młodszym sobą wszystko naprawić.

Dzieli ich wszystko, nawet kilka milionów lat świetlnych, a Zerph nigdy nie spotkałby Agathy ani nie wylądowałby swoim statkiem kosmicznym w Owernii, gdyby nie ścigali go Xab i Yeb, naturalni synowie RoboCopa i Terminatora, dwóch androidów z Praton. Agathe zawsze marzy o Księciu z Bajki, zakochanym, uprzejmym i wyrafinowanym. Zerph pochodzi z planety, na której kobiety sprawują władzę od dziesięciu tysięcy lat i marzy o świecie, w którym uwolni się od kobiecego ucisku.

Thomas, 32-letni mężczyzna, cierpi na ostrą agorafobię. Przez osiem lat żył jak samotnik w domu, widując ludzi tylko przez komputer. Powierzył zarządzanie swoim życiem Globale, firmie ubezpieczeniowej, która dba o jego dobrostan materialny i psychiczny. To błogość, albo prawie błogość. Ale Thomas jest sam. Clara, jego wirtualna partnerka, już mu nie wystarcza. Jego ubezpieczyciel informuje go, że przysługuje mu pomoc ze strony prostytutki dla niepełnosprawnych. W tym samym czasie, aby nim wstrząsnąć, jego psychiatra siłą zapisuje go do komputerowego klubu randkowego.

Wycinankowa animacja Książęta i księżniczki jest kompilacją serialu Ciné si z 1989 r. W starym, opuszczonym teatrze nauczyciel i dwóch uczniów tworzy sześć porywających epickich opowieści o miłości i przygodzie, każdy z udziałem książąt lub księżniczek. Główni bohaterowie serialu portretowani są przez animowanych “aktorów”, a drugoplanowe postacie grają zaprogramowane, humanoidalne roboty. Wyjściowy projekt jest umieszczany w specjalnej maszynie, która przetwarza go i opracowuje. Użycie techniki wycinanki i wyświetlacza w różnych ustawieniach, w duchu osiągnięć Lotte Reiniger, pozwala Ocelotowi wprowadzić widzów w różnorodne style – od starożytnych egipskich krajobrazów po tradycyjną japońską sztukę. Dzięki krótkim i w prosty sposób opowiedzianym historiom, zmieniającym rytm i estetykę, widz nieustająco angażuje się w kłopoty i triumfy bohaterów, perypetie, które ich spotykają w poszczególnych opowieściach. I tak towarzyszymy księciu, który niespodziewanie zostaje nagrodzony za swoją uprzejmość, obserwujemy rządców z drugiej opowieści z kolei ukaranych za złośliwość. Prawdziwie angażujemy się, gdy czarodziejka z następnego opowiadania zatrudnia mechaniczne urządzenia w obronie swojego domu, gdy okrutna królowa poluje na swoich konkurentów, ukrytych w różnych dziwnych miejscach, czy gdy łódź podwodna ląduje w brzuchu wieloryba na dnie morza.

Dwaj agenci rządowi, Dean Crept i Mike Mattress zostają zamordowani. Chwilę po śmierci trafiają do piekła. Udaje im się jednak stamtąd uciec i wrócić na ziemię, by otworzyć swoją własną, prywatną firmę detektywistyczną. Zajmując się powierzonym im zleceniem, zostają wplątani w sprawę zabójstwa i stają się głównymi podejrzanymi w śledztwie prowadzonym przez policję. Wiedzą również, że w pogoń za nimi został wysłany z piekieł tajny agent, mający sprowadzić ich z powrotem w przeciągu 46 godzin.

Jest rok 2066. Polska wchodzi w skład Zjednoczonej Europy. Podróże w czasie i teleportacje to chleb powszedni Dreizera Davicza, ponurego agenta kontynentalnych służb specjalnych, który wędruje po czasoprzestrzeni skrzypiąc skórzanym płaszczem. Zawodowo zabija wrogów władz przyszłości, kiedy ci są jeszcze dziećmi. Nawet w kompletnej ciemności nosi ciemne okulary, jak przystało na wyzutego ze złudzeń twardziela. Niebezpieczne życie i moralne dylematy topi w alkoholu i narkotykach, czasami prowadzi też długie monologi w kościele. Jego naznaczone przemocą życie wywraca się do góry nogami, gdy podczas jednej z podróży trafia do małego miasteczka. Tam zakochuje się bez pamięci…

Historia człowieka który odbył podróż w czasie do 22 listopada 1963 roku i zapobiegł zamachowi na prezydenta USA Johna F. Kennedy'ego. Film próbuje odpowiedzieć na pytanie jak wyglądałby świat gdyby JFK przeżył pamiętny dzień w Dallas.

Zakaz wstępu osobom poniżej 16 roku życia. Pontiac, szpital dla niebezpiecznych wariatów. Stan (Patrick Fontana) spędził tam pięć lat, ponieważ podejrzewano go o serię morderstw. Z powodu braku dowodów został zwolniony i oddany pod opiekę psychiatry, Olbeka (Féodor Atkine). Morderstwa natychmiast zostają wznowione. Stan, zaszokowany aresztowaniem, czuje się zagrożony i obserwowany. Śnią mu się koszmary, słyszy głosy. Czuje, że traci rozum. Jest przekonany, że to on jest winowajcą. Olbek próbuje mu pomóc uporządkować myśli, ale jego wysiłki jedynie zasiewają w nim wątpliwości. Chyba że właśnie o taki efekt mu chodzi...