Filmy artysta

Relacja artysty Daniela z Olkiem rozwija się w sekrecie. Samobójstwo nastoletniej lesbijki uruchamia walkę Daniela o uderzenie się w pierś całej wspólnoty. Próbuje zorganizować drogę krzyżową w intencji dziewczyny. Ludzie z jego wioski odwracają się od niego, Daniel stara się znaleźć zrozumienie w wielkomiejskim świecie galerii sztuki. Oparta na faktach historia wychowanego na wsi, mocno zaangażowanego w działalność kościoła katolickiego artysty Daniela.

Aren zostaje zwerbowany do tajnego stowarzyszenia magicznych czarnoskórych ludzi. Członkowie tej grupy poświęcają swoje życie sprawie najwyższej wagi: sprawianie białym ludziom komfortu. Chociaż początkowo mężczyzna jest zachwycony swoimi nowymi mocami i czuje się mocno zobowiązany w tej materii, wkrótce zaczyna kwestionować wartość ich używania.

Młode małżeństwo oczekujące dziecka wprowadza się do nowoczesnej willi. Po urodzeniu syna wynajmują do opieki nad nim dziewczynę. Miła i ładna opiekunka ma jednak w sobie coś dziwnego. Jak się okazuje jest członkinią dawnej sekty czcicieli drzew i zamierza poświęcić dziecko na ofiarę Złemu Drzewu...

Na zatłoczonej londyńskiej ulicy, Ginie wydaje się, że widzi samą siebie prowadzącą samochód. Zdumiona całym tym zajściem postanawia śledzić tajemniczą kobietę aż do jej mieszkania. Wydarzenia przybierają niesamowity bieg, zaczyna się robić coraz gorzej. Gina zaczyna odkrywać, że świat nie jest tak realny, jak jej się wydawało. Czekają ją wydarzenia gorsze od najstraszliwszych koszmarów.

Frida Kahlo z pasją poświęca się malarstwu po wypadku, z którego ledwie uszła z życiem. Natchnienia dostarcza jej burzliwe małżeństwo i trudna sytuacja polityczna.

Miasto Delft, Holandia, rok 1665. 17-letnia Griet musi podjąć pracę, by pomóc swojej rodzinie. Jej ojciec stracił w wypadku wzrok. Griet zostaje służącą w domu malarza Johannesa Vermeera i stopniowo zwraca na siebie uwagę swojego pana. Choć dzieli ich wszystko – pochodzenie, wychowanie i wykształcenie – Vermeer odnajduje w Griet pokrewną duszę, która tak jak on ma intuicyjne wyczucie barwy i światła. Odkrywa więc przed nią tajemniczy świat swoich obrazów. Vermeer jest perfekcjonistą. Swoje obrazy maluje miesiącami. Jego przebiegła teściowa, Maria Thins, stara się zachować dotychczasowy rozrzutny styl życia całej rodziny z pieniędzy zarabianych na sprzedaży obrazów Vermeera. Widząc, że Griet jest dla Vermeera prawdziwą muzą, sprzyja ich tajemnemu związkowi. Dla Griet rosnąca zażyłość z jej panem to ogromne niebezpieczeństwo. Tym bardziej, że 12-letnia córka Vermeera, złośliwa Cornelia, widzi więcej niż powinna. Zazdrosna o służącą, jest zdecydowana narobić jej kłopotów. Osamotniona i przez nikogo nie broniona Griet walczy także z uczuciem, jakie okazują jej Pieter, miejscowy pomocnik rzeźnika oraz bogaty pan van Ruijven, protektor Vermeera. Van Ruijvena frustruje świadomość, że pieniądze nie zapewniają mu pełnej kontroli nad artystą. Griet coraz bardziej poddaje się urokowi Vermeera. Przebiegły van Ruijven domyślając się, co łączy pana i służącą, szuka sposobu, by Vermeer namalował Griet. Efektem jego intrygi będzie jeden z najwspanialszych obrazów, jakie kiedykolwiek powstały.

Jane (Anne Hathaway) marzy o małżeństwie z miłości, jednak rodzice wybrali już kandydata na jej męża. Opowieść o dziewczęcych latach Jane Austen, które stały się inspiracją do napisania Rozważnej i romantycznej i Dumy i uprzedzenia.

Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością – i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej – jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije…

Krynica, 1960. Do mieszczącej się przy deptaku pracowni Włosińskiego wchodzi Nikifor i rozpakowuje swój warsztat malarski. Spokojne, uregulowane, zaplanowane do ostatniego szczegółu życie Włosińskiego ulega zakłóceniu. Włosiński próbuje pozbyć się natrętnego gościa. Postanawia odnaleźć rodzinę Nikifora. Okazuje się, że Nikifor żyje całkowicie samotnie. Mieszka kątem, nie ma nawet metryki. Z punktu widzenia prawa… nie istnieje. Włosińskiemu udaje się tylko ustalić, że pochodzi z matki niemowy i nieznanego ojca. Włosiński nie należy do entuzjastów malarstwa ludowego. W miarę jak poznaje Nikifora, zaczyna doceniać jego dzieło. Widzi żarliwą wiarę Nikifora, a jednocześnie duchową wolność. Odkrywa, że malarstwie oznacza ona niezależność od opinii, w życiu – brak przywiązania do doczesności i głęboką pokorę. Widzi, jak sam jest głęboko zniewolony przez malarskie wykształcenie – uzależniony do malarskiej tradycji, od ocen i sądów. Od marzeń o sukcesie, o materialnej stabilizacji. Wychodzi na jaw, że Nikifor ma otwartą gruźlicę. Włosiński, dzieląc z nim pracownię ryzykuje nie tylko własnym życiem – ma rodzinę. Nikifor nie chce iść do szpitala, szkoda mu czasu, chce malować. Włosiński, aby umieścić go, musi wziąć nad nim opiekę oprawną. Na tę wiadomość żona wraz dziećmi przenoszą się do Krakowa. Nie pomagają tłumaczenia, że Nikifor jest umierający i ta opieka jest na kilka miesięcy. Jest rok 1967. Minęło 7 lat. Nikifor ciągle żyje.

Amerykanin Jack (Adam Goldberg) i Francuzka Marion (Julie Delpy) tworzą udany i nowoczesny związek. Jednakże podróż do Paryża, gdzie mieszka szalona rodzina Marion, sprawia, że związek pary przechodzi duży kryzys. Jack czuje się zagubiony pomiędzy ekscentrycznymi znajomymi narzeczonej, przyszłą teściową, która miała romans z gwiazdą rocka oraz zamachowcem, który podkłada bomby w komercyjnych restauracjach.