Filmy 1963

Jacques i jego pan słuchają, jak ich gospodyni opowiada historię Madame de la Pommeraye i markiza des Arcis. To piękna i straszna opowieść o kobiecie z towarzystwa, owładniętej namiętnością i żądzą zemsty.

Dzień z życia kobiet w Domu Studenckim „Nawojka” przy Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Patronka DS – Nawojka – zgodnie z legendą próbowała w XV wieku w męskim przebraniu podjąć studia. Dziś w akademiku mieszka ponad 700 dziewcząt, które studiują prawo, filologie i nauki przyrodnicze. Urodziły się w czasie wojny, ale u progu lat 60. korzystają z przywilejów i praw nowoczesnej dziewczyny. Życie w akademiku toczy się w rytmie trzech pór: w ciągu dnia świeci pustkami, wypełnia się gwarem po południu, a wieczorem cichą nauką. Dziewczęta dyskutują nad zmianą regulaminu, zwłaszcza zwiększeniem dni i godzin odwiedzin. Radiowęzeł nadaje popołudniami: muzykę, ogłoszenia drobne, zawiadomienia o wykładach i zabawach tanecznych. Dziś odczyt prof. Marcina Czerwińskiego, socjologa o rodzinie, a potem zabawa taneczna ze studentami „Żaka”. Po odczycie toczy się dyskusja wokół koncepcji małżeństwa z miłości i małżeństwa z rozsądku.

Dr Barois, badając syna po powrocie z podróży, odkrywa, że ​​cierpi on na tę samą chorobę, która kilka lat wcześniej odebrała życie jego matce. Świadomy, że jego żonę można było uratować, gdyby wykazała się większą wolą walki z chorobą, Jean Barois edukuje syna, aby ten mógł sam wytyczyć drogę do uzdrowienia.

Szesnastoletni Władimir zakochuje się w pięknej, dwudziestojednoletniej Zinaïde, ale nie będzie to łatwe, ponieważ o jej względy zabiega pięciu bardzo różnych mężczyzn. Młoda kobieta nie obdarzy jednak uczuciem żadnego z nich, lecz tajemniczego mężczyznę, który okazuje się ojcem Władimira.

Komedia obyczajowa opowiadająca historię losów Georges'a Godefroida, który, aby uciec przed natrętną teściową, oznajmia żonie i rodzinie, że pragnie zostać konduktorem kolejowym. Nowe obowiązki pozwolą mu przebywać poza domem trzy lub cztery dni w tygodniu i spotykać się z uroczą Rosine Charbonneau, w której się zakochał.

Hodowcy gołębi to szczególna odmiana pasjonatów, w większości mężczyzn. Do swojego hobby włączają element rywalizacji w formie konkursów długodystansowych lotów gołębi pocztowych. Każdy ptak posiada obrączkę rodową. Podstawą oceny lotu jest suma zdobytych punktów oceniających długość lotu ptaka. Podaje się ją w godzinach i minutach, a odczytuje z uruchomionych komisyjnie i zaplombowanych zegarów. W filmie Ptaki gołębie pokonały odcinek około 500 km w blisko 10 godzin, zapewne w mniej lub bardziej sprzyjających warunkach pogodowych, ryzykując spotkanie z drapieżnikami. Hodowcy oczekiwali ich powrotu, obserwując niebo. Z kolei kamera z zaciekawieniem zaglądała im w twarze zwrócone ku górze, jakby na czas konkursu oderwane od przyziemnych spraw. Ich postawa, jak i sposób obserwacji realizuje idée fixe kina Kazimierza Karabasza, klasyka polskiej szkoły dokumentu, czyli „cierpliwe oko”.

Oda do wiosny, świata i miłości, przedstawiona przez postacie będące symbolami.

Dokumentalna impresja ze stolicy Tatr. Wszystkie zimowe atrakcje Zakopanego w uporządkowanej rytmicznie jeździe kamery: kuligi, narty, dancingi, opalanie, ogniska. Towarzyszy im odpowiednio dobrana muzyka i wyselekcjonowane dźwięki, np. stukanie kieliszków. Kuligi, ogniska i szopki odbywają się przy akompaniamencie góralskiej muzyki. Dancingom, skokom narciarskim i opalaniu towarzyszy jazz i muzyka estradowa. Wśród turystów m.in. Alina Janowska z rodziną. Odwiedzajcie Zakopane!