Filmy 1966

Serial opowiada o przygodach Bruce'a Wayne'a - bogatego przedsiębiorcy, który nocą staje się zamaskowanym mścicielem znanym jako Batman. Wraz ze swoim młodym partnerem, Dickiem Graysonem, czyli Robinem, walczy ze złoczyńcami i broni mieszkańców Gotham City.

Ślub Kuby i Majki nie odbywa się, gdyż tuż przed uroczystością pojawia się Lola, która wywołuje skandal, nazywając pana młodego bigamistą. Dopiero później wyjaśnia mu pomyłkę, której sprawcą jest sobowtór Kuby – Johnny Tomala, gitarzysta big beatowy. Obiecał Loli małżeństwo, a potem zniknął. Postanawiają go odszukać, tym bardziej, że Majka żąda dowodów istnienia sobowtóra. Za namową reżysera Lelewicza Kuba występuje w telewizji jako „autentyczny” Johnny i odnosi wielki sukces. Musi prowadzić podwójne życie, gdyż Majka zakochała się właśnie w Tomali.

W opanowanej przez bandytów przygranicznej okolicy Meksyku pojawia się dziwny mężczyzna. Podróżuje pieszo i ciągnie za sobą trumnę, w której, jak mówi "trzyma swego przyjaciela". To Django, weteran wojny secesyjnej, który ratując z rąk oprychów młodą kobietę naraża się bezwzględnym i żądnym zemsty miejscowym bandytom. Django ma również porachunki z okrutną bandą majora Jacksona, znęcającą się nad mieszkańcami pobliskich wiosek.

Dwóch uciekających gangsterów (Lionel Stander, Jack MacGowran) po nieudanym skoku znajduje schronienie w zamku należącym do George'a (Donald Pleasence) i Teresy (Françoise Dorléac).

Joker, Pingwin, Zagadka i Kobieta kot porywają pewnego naukowca, by wydobyć od niego sekret dehylatora, dzięki któremu mogliby rządzić światem. Wszystko idzie im znakomicie do czasu pojawienia się Batmana i Robina. Pomimo kolejnych pułapek, złoczyńcom nie udaje się zatrzymać bohaterów, których ratują wymyślne gadżety i odrobina szczęścia.

W małej angielskiej wiosce dochodzi do serii morderstw. Ostatnią ofiarą jest niejaki Spalding. Jakiś czas później przyjeżdża tam jego brat wraz z żoną. Tom chcąc dowiedzieć się jak zmarł jego brat, szybko odkrywa, że tajemniczą czarną śmierć wywołuje nie choroba tylko jad gada. A wszystko wiąże się z doktorem Franklinem i jego córką, którzy ze swoich egzotycznych podróży, przywieźli coś więcej niż tylko pamiątki.

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.

Jeden z najbardziej oryginalnych debiutów fabularnych w historii polskiego kina. Komedia obyczajowa utrzymana w tonie groteski, w której odnaleźć można inspiracje twórczością Billy’ego Wildera, ale i Witolda Gombrowicza. Ludwik, młody, przystojny naukowiec, grany przez Jana Machulskiego, szuka spokojnego miejsca do pracy. Wynajmuje pokój w willi zamieszkanej przez trzy kobiety. Każda z nich wciąga go w swoją intrygę.

W Luizjanie Phoebe szykuje się do ślubu z przybyłym z Europy księciem. Przygotowania do zaślubin zaczynają się walić, kiedy przybywa dawny narzeczony panny młodej, zawadiaka i rozbójnik. Wszczyna bójkę z niedoszłym panem młodym, w wyniku której ginie. Niewinnie oskarżony książę ucieka przez rzekę do Texasu.

Narracja tego inspirowanego "Idiotą" Fiodora Dostojewskiego filmu biegnie dwutorowo - równolegle prowadzone są wątki młodziutkiej Marie oraz jej osła Baltazara, których los brutalnie doświadcza. Od świata zaznają samych krzywd i niegodziwości, które znoszą z pokorą - to rozumiana po chrześcijańsku metafora męczeństwa. Bresson w Na los szczęścia, Baltazarze! rozwija swoją koncepcję aktora-modela, angażując, jak zwykle, debiutantkę; tym razem padło na Annę Wiazemsky. Opracowana przez francuskiego mistrza autorska metoda aktorskiego drylu polegała na całkowitym wyrugowaniu z roli ekspresji, odarciu jej do kości, co reżyser osiągał poprzez minimalistyczne komendy wydawane na planie oraz powtarzane do znudzenia ujęcia.