Filmy retrospekcja, kobieca nagość, lata 60.

Film oparty na faktach. Rok 1965. Jim Morrison (Val Kilmer) zakłada grupę rockową The Doors, która bardzo szybko zdobywa popularność. Charyzmatyczny wokalista nadużywa jednak alkoholu i narkotyków. W jego zachowaniu oraz twórczości widoczna jest fascynacja śmiercią i dążenie do autodestrukcji.

Kiedy w 2004 roku umiera Inge, babcia Larsa Torviksa, ten zostaje spadkobiercą rodzinego gospodarstwa, w którym Inge przeżyła niemal całe swoje życie od 1920 roku. Fakt ten stawia go przed sporym dylematem, czy sprzedać posiadłość, czy pozostać przy rodzinnych włościach. W podjęciu odpowiedniej decyzji pomagają mu przywołane w pamięci opowieści Inge...

Paul Groves, telewizyjny dyrektor reklamowy, przeżywa kryzys osobowości po tym, jak porzuciła go żona - Sally. Paul szuka pomocy u swojego przyjaciela - Johna, samozwańczego guru, który popiera zażywanie LSD. Prosi kumpla o bycie przewodnikiem w swojej pierwszej "podróży". John zabiera Paula na "odjazd" do mieszkania swojego znajomego - Maxa. Po "zaliczeniu kwasu" u Maxa, wracają do dwupoziomowego mieszkania z basenem u Johna. Paul doświadcza tam wizji seksu, śmierci, błyskających się świateł, kwiatów, tańczących dziewczyn, czarownic, zakapturzonych jeźdzców, komnaty tortur i... karła. Zaczyna panikować, ale John mówi mu: "wejdź w to bracie". Czy jednak można ufać Johnowi?

Bohaterami filmu są młody czeski chirurg, jego kochanka i żona, a wszystko to na tle rozruchów politycznych 1968 roku. Ale najważniejsze jest to, jak cała trójka podchodzi do życia. Tomasz i Sabina są wolnymi ptakami żyjącymi chwilą i lekko traktującymi życie. Teresa jest prostą kobietą chcącą tego, aby mąż ją kochał i był jej wierny - nie potrafi znieść jego "lekkości bytu". Co wyniknie z zestawienia tak różnych charakterów?

"Całe jej życie to zemsta za upiorną młodość", mawiał jej przyjaciel, dyrektor Olimpii, Bruno Coquatrix. Jej matka, pochodząca z Kabylii (Algieria), nie chce o niej słyszeć, a ojciec nie może się nią zajmować. Mała Edith Giovanni Gassion (Édith Piaf) spędza pierwsze lata życia u babki, właścicielki podejrzanego hoteliku w Normandii, dopóki ojciec, wędrowny "człowiek-guma" nie zabierze jej w trasę, by zbierała pieniądze pod koniec jego występów. Niezwykły los tej maleńkiej kobiety, która stała się największą damą francuskiej piosenki, nie był dotychczas nigdy opowiedziany w kinie. Reżyser Olivier Dahan ukazuje go w tym poruszającym filmie.

Film opowiada historię tytułowego Tulse′a Lupera, dziejącą się na przestrzeni sześćdziesięciu lat XX wieku – od 1928 roku, w którym zostaje odkryty uran w Kolorado, do 1989 roku, kiedy to zostaje zburzony Mur Berliński i zakończony okres Zimnej Wojny. Czasy te reżyser nazywa Czasami Uranu.

Historia opowiada o Franku Lucasie (Denzel Washington) – narkotykowym królu z Harlemu, który w latach 70. przemycał heroinę z południowo-wschodniej Azji w bagażach żołnierzy walczących w Wietnamie. Detektyw Richie Roberts (Russell Crowe) prowadzi śledztwo w tej sprawie. Frank Lucas przejął stawkę w grze i zaczyna budować własne imperium po nagłej śmierci szefa. Chociaż nigdy nie uczęszczał do szkoły, dysponował sporą wiedzę zebraną na ulicy. Zastosował ją łącznie z własną pomysłowością i ściśle biznesową etyką, aby przejąć kontrolę nad handlem narkotykami. Zasypywał ulice czystszym, tańszym towarem wykluczając z gry czołowe syndykaty i stając się gwiazdą w świecie handlarzy narkotyków. Richie Roberts działa wystarczająco blisko przestępczego świata, aby zauważyć zmianę u sterów. Szybko zaczyna podejrzewać, że czarny gracz znikąd ma zamiar zdominować ulice. Zarówno Lucas jak i Roberts mają swój własny rygorystyczny kod etyczny, który sprawia, że separując się od współpracowników, stoją samotnie po przeciwnych stronach wymiaru sprawiedliwości. Spotkanie, do jakiego musi ostatecznie dojść, zmieni nie tylko ich życie, ale losy całego pokolenia Nowego Jorku.

Podróżujący po świecie fotograf National Geographic, Robert Kincaid (Clint Eastwood) i gospodyni domowa Francesca Johnson nie zamierzają wywrócić swojego życia do góry nogami. Każde z nich osiągnęło punkt, w którym już niczego nie oczekuje się od życia. Jednak po czterech dniach spędzonych w swoim towarzystwie, odnaleźli miłość, która każdemu zdarza się wcześniej, lub później... w ich przypadku później. Film o miłości, wyborze i konsekwencjach.

Ferdinand Griffon jest mężczyzną w średnim wieku. Ma żonę i dzieci i prowadzi spokojne życie. Pewnego dnia poznaje młodą studentkę Marianne Renoir. Zakochują się w sobie, od pierwszego wejrzenia i postanawiają uciec z miasta. Po drodze dzieje się wiele szalonych i niewytłumaczalnych wydarzeń.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".