Filmy nagość, homoseksualizm, bar, fotografia

Treść filmu koncentruje się na grupie młodych małżeństw, których życie przecina się na placach zabaw, basenach i ulicach ich małej społeczności w zaskakujący i potencjalnie niebezpieczny sposób.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Hlynur jest bezrobotny, mieszka z matką. Czas spędza beztrosko w licznych barach wraz ze swoimi kolegami. Sytuacja zmienia się, gdy poznaje on nauczycielkę flamenco, Lolę. Oboje przypadają sobie do gustu. Ich romans jest o tyle dziwny, iż Lola deklaruje, że jest lesbijką...

28-letni Tom prowadzi życie, które można określić mianem przestępczego. Idzie tym samym w ślady ojca, który dorobił się na nieczystych transakcjach nieruchomościami. Pewnego dnia przypadkowe spotkanie skłania go do rozpoczęcia nauki gry na fortepianie (jego matka była pianistką). Tom przeczuwa, że być może to jego ostatnia okazja wzięcia życia we własne ręce.

Film składa się z trzech segmentów, które pozornie łączą jedynie ściany pewnego domu. Pierwszy segment - 1961 rok. Kiedy Abby umiera, jej wieloletnia partnerka, Edith, musi w ciszy przeboleć uważanie jej za osobę obcą przez szpital i rodzinę Abby. Drugi segment - 1972 rok. Linda, zagorzała feministka, wraz ze swymi przyjaciółkami wybiera się do jedynego baru dla lesbijek. Tam poznaje Amy, która jest dla jej przyjaciółek zbyt męska i przez to nietolerowana. Linda mimo wszystko zakochuje się w niej. Trzeci segment - 2000 rok. Fran i Kal chcą mieć dziecko. Zaczyna się poszukiwanie odpowiedniego dawcy nasienia...

Syn burmistrza Portland, Scott Favor (Reeves) przyjaźni się z Mike'em Watersem (Phoenix). Nie byłby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że Scott rzadko bywa w domu, a jego główną rozrywką są narkotyki i męska prostytucja. Mike, poszukujący matki, jest zmuszony do takiego życia. Scott wybrał je jako bunt przeciw ojcu.

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.

Telewizyjny film biograficzny przedstawiający krótkie życie legendy Hollywood - aktora Jamesa Deana, uwielbianego przez nastolatków gwiazdy Buntownika bez powodu, którego karierę przerwał tragiczny wypadek samochodowy w wyniku którego zginął mając zaledwie 24 lata. Film Marka Rydella przedstawia historię jego życia - od smutnego dzieciństwa aż po tragiczny wypadek samochodowy, nie pominięto również dokładnego przedstawienia trudnych relacji Deana z jego ojcem. W rolę główną wcielił się James Franco.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.