Filmy żołnierz, śmierć bliskiego krewnego, list, relacja mąż-żona

Scarlett O'Hara jest kapryśną córką właściciela posiadłości w Georgii i zakochuje się w Ashleyu Wilkes. On jednak zaręcza się z inną kobietą.

Francja, XIX wiek. Prowincjonalny lekarz Karol Bovary czuje się samotny po śmierci żony i zaczyna coraz częściej odwiedzać Rouaulta, jednego ze swoich pacjentów. Wdowiec ulega urokowi jego córki Emmy i szybko postanawia się z nią ożenić. Ich małżeństwo nie jest jednak szczęśliwe. Kobieta nie może zadomowić się w nowym miejscu. Cierpi na nudę i pogardza swoim ograniczonym mężem. Emma po cichu marzy o miłości idealnej, o której czyta w romantycznych powieściach. W końcu żądza wrażeń popycha ją w ramiona arystokraty Rudolfa Boulanger oraz studenta prawa Leona Dupuis. Obydwa romanse są burzliwe, a także dramatyczne w skutkach. Opowieść o karmiącej się marzeniami kobiecie, która pragnie uwolnić się od rutyny i szarzyzny życia. Autorem ekranizacji powieści Gustawa Flauberta jest Claude Chabrol.

Bohater wojenny Will Montgomery (Ben Foster) z powodu ran nie może kontynuować normalnej służby, jego nowym obowiązkiem staje się informowanie członków rodzin zmarłych żołnierzy. Praca nie jest bardzo obciążająca psychicznie, a całą sytuację pogarsza fakt, że Will zakochuje się we wdowie po jednym ze zmarłych żołnierzy.

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Kanwą scenariusza stały się wojenne wspomnienia Salomona Perela - Żyda z Saksonii. Jego rodzina uciekając przed faszystowskimi prześladowaniami emigruje do Polski. Rozpoczyna się wojna. Salomon, uciekając przed Niemcami, trafia do sierocińca w Grodnie. Tu wstępuje do organizacji komsomolskiej, której staje się aktywnym działaczem. Kiedy wpada w ręce Niemców, ci dziwnym zbiegiem okoliczności uznają go za Aryjczyka w czystej postaci. Salomon robi wszystko, aby prawda o jego pochodzeniu nie wyszła na jaw. Zostaje gorliwym zwolennikiem ideologii hitleryzmu, a nawet bohaterem wojennym. Wkrótce zwierzchnicy doceniając jego zasługi wysyłają go do elitarnej szkoły Hitlerjugend…

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije...

Główną bohaterką filmu jest Irlandka Mary Lavelle’a, która przybywa do Hiszpanii, by uczyć języka angielskiego córki doktora Vicente’a Areavaga. W malowniczych krajobrazach Półwyspu Iberyjskiego poznaje nową fascynującą kulturę i obyczaje. Jednocześnie jest świadkiem rozpoczynającej się wojny domowej w Hiszpanii. W tych okolicznościach zakochuje się w żonatym synu swojego chlebodawcy.

Król Hidetora (Tatsuya Nakadai) podbija terytoria, grabi, morduje i jest bezlitosny. Jego syn (Akira Terao), żeni się z Lady Kaede, której cała rodzina została wymordowana przez króla. Taro przestaje ufać władcy a w państwie następuje chaos. Król musi zapłacić za wszystkie swoje zbrodnie.

W Wigilię świąt Bożego Narodzenia w 1914 r. w okopach żołnierzy niemieckich, francuskich i angielskich doszło do spontanicznego zawieszenia broni. Przyczyniła się do tego głośno śpiewana kolęda. Duńska śpiewaczka Anna Sorensen (Diane Kruger) zostaje zaproszona blisko linii frontu, by zaśpiewać dla niemieckich oficerów. Kiedy rozbrzmiewa kolęda "Cicha noc", żołnierze z przeciwnych stron wychodzą z okopów i razem uczestniczą we mszy. Nazajutrz dzielą się jedzeniem, odbywa się nawet mecz piłki nożnej. Ale przecież zawieszenie broni nie może trwać wiecznie...