Filmy lata 80., solidarność

Film opowiada o kilku młodych ludziach. Janek (Mateusz Kościukiewicz) zakochuje się w Basi (Olga Frycz). Jest trochę nieśmiały, ale dziewczyna to zmienia. Razem z bratem i dwoma przyjaciółmi zakładają zespół punkrockowy. Po udanym występie na festiwalu ich zapał rośnie. Następny koncert mają zagrać w szkole, ale wszystko się komplikuje. Jednak grają koncert sprzeciwiając się wszystkim i nie zważając na to jakie będą mieć problemy. Razem wiedzą, że robią wszystko co kochają i nikt im w tym nie przeszkodzi.

Film opowiadająca o kulisach jednej z najsłynniejszych i najbardziej dramatycznych zbrodni stanu wojennego popełnionej w maju 1983 roku. Zatrzymanie i pobicie przez funkcjonariuszy ZOMO warszawskiego maturzysty - Grzegorza Przemyka (Mateusz Górski) zapoczątkowało społeczne protesty, ale też skłoniło komunistyczny aparat represji do wdrożenia wielkiej mistyfikacji. To opowieść o zbrodni bez kary, ale przede wszystkim o totalitarnej władzy, która nie cofnie się przed niczym - nawet najbardziej absurdalnym kłamstwem - aby osiągnąć swój cel.

Fabuła Rozmów kontrolowanych rozpoczyna się od tego, że Ryszard Ochódzki (Stanisław Tym) otrzymuje od Urzędu Bezpieczeństwa misję przeniknięcia do struktur Solidarności. Jako element mający zwiększyć jego wiarygodność otrzymuje zdjęcie z Lechem Wałęsą. Krótko po jego wyruszeniu w okolice Suwałk wybucha stan wojenny. Na domiar złego Ochódzki zostaje zatrzymany przez patrol milicji, która znajduje w bagażniku ulotki solidarnościowe…

Dolny Śląsk, jesień 1981 roku. Po serii prowokacji SB, konfrontacja opozycji z komunistami wydaje się nieunikniona. Tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego, młodzi działacze Solidarności postanawiają zagrać va banque i organizują brawurową akcję wyprowadzenia z wrocławskiego banku 80 milionów związkowych pieniędzy, zanim konto zostanie zablokowane. Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa podążają za nimi krok w krok. Rozpoczyna się pasjonująca rozgrywka, w którą zostają zaangażowani duchowni i… cinkciarze. Każda ze stron ma asy w rękawie.

Jesień 1981, Katowice. Tomasz, pracownik elektrociepłowni, zostaje wysłany przez swego zwierzchnika na wiec Solidarności, aby szpiegować z ramienia PZPR. Zgadza się bez oporów – jako chłop z pochodzenia źle się czuje wśród miejskiego proletariatu. Rozmiar demonstracji oraz religijne i patriotyczne pieśni sprawiają, że Tomasz daje się ponieść nastrojowi chwili. Nieświadomie sam zaczyna śpiewać. Pojawiają się oddziały milicji. Manifestujący uciekają. Wskutek zbiegu okoliczności Tomasz staje się obiektem nieustających prześladowań.

W czasie wydarzeń sierpniowych w 1980 roku autor scenariusza Aleksander Ścibor-Rylski przebywał za granicą. W ciągu sześciu dni na podstawie dokumentów, relacji świadków, zapisów magnetofonowych napisał scenariusz Człowieka z żelaza. Wyjaśniając tytuł filmu powiedział: Birkut przyjechał ze wsi na budowę Nowej Huty twardy i takim pozostał. Narasta w nim świadomość, ale jako charakter pozostaje monolitem od początku do końca. Jego syn najpierw prezentuje się jako młody człowiek, dość nieufny i zamknięty w sobie. Jest dopiero takim kawałkiem żelaza, który trzeba wykuć. I wykuwa go życie - śmierć ojca, rok 1976, działalność w wolnych związkach zawodowych i wreszcie sam strajk. Fabuła filmu jest kontynuacją losów rodziny Birkutów. Syn Mateusza Birkuta, Maciek Tomczyk, jest robotnikiem w stoczni gdańskiej. Jest także aktywnym działaczem komitetu strajkowego. Dziennikarz radiowy Winkel otrzymuje polecenie zrealizowania reportażu kompromitującego Tomczyka. Winkel przyjeżdża do Trójmiasta, składa wizytę Badeckiemu, przedstawicielowi lokalnych władz.

Stan wojenny. Mecenas Antoni Zyro, doświadczony prawnik, podejmuje się obrony młodego robotnika aresztowanego za kierowanie strajkiem. Nagła śmierć adwokata jest zaskoczeniem dla jego kolegów z palestry, żony oraz Dariusza Stacha, którego miał bronić. Mimo że Antoni Zyro „opuścił” ziemski padół, w dniu śmierci wraca do swojego mieszkania, aby opiekować się zrozpaczoną żoną. Urszula, chociaż nie widzi swego męża, a racjonalizm jej mówi, że go już nie ma, wyraźnie na każdym kroku odczuwa jego obecność. Dzięki jego opiece udaje jej się uniknąć wypadku drogowego, z którego prawdopodobnie nie uszłaby z życiem. Ale czy życie bez ukochanego mężczyzny, za którym bardzo tęskni ma dla niej sens? Czy w chwili rozpaczy poważy się na krok ostateczny?...

Krótkometrażówka Tomka Bagińskiego ukazuje burzliwą historię państwa polskiego.

Rok 1989. Zbyszek Butryn (Edward Żentara), działacz "Solidarności", po wydarzeniach 13 grudnia 1981 roku postanowił zostać w Stanach Zjednoczonych. Jego żona Teresa (Ewa Wiśniewska), przestała utrzymywać z nim kontakt. Aby mąż nigdy nie odnalazł jej i dzieci, postanowiła zmienić nazwisko, pracę, a także się przeprowadzić. Niestety wskutek wypadku samochodowego kobieta umiera i osieraca 15-letniego Piotra (Janusz Onufrowicz) oraz 8-letnią Karolinę (Anna Mucha). Dzieci trafiają do dwóch różnych domów dziecka. Pewnego dnia nastolatek odkrywa, że jego ojciec żyje i mieszka w Polsce, o czym informuje także swoją młodszą siostrę. Chłopak ucieka z placówki, by odnaleźć rodzica. Niebawem sierociniec opuszcza też martwiąca się o brata dziewczynka.

Katowice, noc z 12 na 13 grudnia 1981 roku. Jednostki wojskowe zajmują strategiczne punkty miasta. Niebawem generał Jaruzelski ogłosi w telewizji wprowadzenie stanu wojennego. Grupa zomowców, rozbijając związkową ochronę, wyciąga z mieszkania przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w kopalni "Wujek". Wieść o tym szybko przedostaje się do górników. Początkowo zaskoczeni, wkrótce reagują spontanicznym protestem.