Filmy scena, fortepian

Dwa bracia Frank (Beau Bridges) i Jack (Jeff Bridges) kochają muzykę i grę na fortepianie. Od kilkunastu lat grają razem w różnych podrzędnych klubach aby zarobić na życie. Kiedy zaczynają odczuwać coraz większy brak zainteresowania swoim duetem, postanawiają zatrudnić piosenkarkę. Do ich zespołu dołącza piękna i utalentowana Susie Diamond (Michelle Pfeiffer). Zaczynają powoli odnosić coraz większe sukcesy, a Jack zakochuje się w dziewczynie. W trio pojawiają się pierwsze konflikty...

Po pięciu latach od nieudanego koncertu, światowej sławy pianista, Tom Selznick (Elijah Wood), wraca na scenę, by uczcić pamięć swojego zmarłego mentora. Z powodu tremy wybiera dość łatwy repertuar, który zagra bez trudu. Nieoczekiwanie po rozpoczęciu koncertu Tom odkrywa, że ktoś zostawił mu w nutach wiadomość diametralnie zmieniającą przebieg występu.

Młody muzyk przeżywa wzloty (sukces jego gry na trąbce, sława i pieniądze) i upadki (nieudane małżeństwo, śmierć idola i mentora, zmagania z uzależnieniem od alkoholu). Historia życia i kariery Bixa Beiderbecke'a.

Biograficzna opowieść o życiu wielkiego rosyjskiego kompozytora Czajkowskiego od wczesnego dzieciństwa. W filmie wykorzystano korespondencję Czajkowskogo do Nadieżdy von Meck oraz odtworzono historię stworzenia takich arcydzieł jak: Pierwszy koncert i balet "Dziadek do orzechów".

Bohater, Gustaw Aschenbach jest kompozytorem (w noweli pisarzem), którego utwory ujawniają wytworne samoopanowanie, znamienne piętno mistrzostwa. Wiedziony tajemniczą siłą porzuca uporządkowany i perfekcyjnie zbudowany świat, by wyruszyć w podróż. Wędrówka Aschenbacha ma znaczenie inicjacyjne, jest metafizyczną wyprawą w głąb sacrum, ku śmierci. Rola inicjacji jest zawsze ta sama - symbole wędrowania, próby inicjacyjne mają zbudować naszą wewnętrzną ontologię, dostarczyć wiedzy o świecie i sobie samym. Kompozytor przybywa do Wenecji, która jest miastem i nie jest jednocześnie, lądem stałym i morzem. To miejsce doskonałe dla rytuałów inicjacyjnych - medialne i niejednoznaczne. Każdy taki rytuał zakłada obecność opiekunów - mediatorów. Tadzio, boski chłopiec będzie towarzyszem ostatniej drogi Aschenbacha. Namiętność do miasta i mitycznego przewodnika, Psychopomposa wyznacza trudy ostatniej wędrówki. Tadzio skupia w sobie apollińską harmonię i dionizyjską zmysłowość. Prowokuje do dyskusji o pięknie. Wiedza, jaką uzyska bohater filmu podczas ostatniej wędrówki mówi, iż piękno nie musi być owocem naszej pracy, piękno może się rodzić spontanicznie, bez naszego udziału. Ma rację Alicja Helman, gdy mówi, że wokół antynomii piękna zorganizowany jest konflikt i noweli i filmu. Wiedza, którą uzyska w drodze inicjacyjnej Aschenbach to tragedia mistrza, który sądził inaczej. Aschenbach z pomocą boskiego dziecka podjął drogę ku pełni, a świat z respektem przyjął wiadomość o jego śmierci.

Film ukazuje zmagania nastolatki - Terri Fletcher, która marzy o tym, aby wyjechać na letni kurs muzyczny do szkoły w Los Angeles. Jednak jej ojciec jest temu przeciwny. Sprawa komplikuje się jeszcze bardziej, gdy w wypadku samochodowym ginie brat Terri - Paul. Załamana dziewczyna początkowo całkowicie traci zamiłowanie do muzyki jednak wkrótce, dzięki namowom matki i ciotki, bez wiedzy ojca wyjeżdża na wymarzony wcześniej kurs. Tam poznaje chłopaka, który pomaga jej uporać się z problemami...