Filmy palenie papierosa, kobieca nagość, fotografia

Zbliża się Londyński Maraton, a tysiące stóp biegnie wzdłuż nasypów Tamizy. Dwie z nich należą do niezdarnego i pechowego Dennisa Doyle'a, który wziął udział w wyścigu, aby zdobyć szacunek (i być może miłość) Libby - dziewczyny, którą porzucił w ciąży przed ołtarzem pięć lat wcześniej. Ale na drodze Dennisa stoi przystojny, odnoszący sukcesy, pewny siebie i bardzo wysportowany nowy chłopak Libby. Simon Pegg, Thandie Newton i Hank Azaria to gwiazdy tej przepełnionej śmiechem komedii, która jest debiutem reżyserskim Davida Schwimmera - gwiazdy Przyjaciół. Czy dzięki Maratonowi Dennisowi uda się odzyskać to co stracił? Jedno jest pewne: w realizację swojego celu włoży całe serce i... podeszwy.

Młoda mieszkanka Londynu (Michelle Williams) jest żoną sfrustrowanego policyjnego sapera oraz matką uroczego czterolatka. Znudzona oziębłością męża, który psychicznie nie radzi sobie z codziennym zawodowym ryzykiem, nawiązuje bliższą znajomość z mieszkającym w pobliżu atrakcyjnym dziennikarzem (Ewan McGregor). Kiedy mąż z synem wybierają się wspólnie na mecz, kobieta zaprasza kochanka do domu. Miłosne uniesienia przerywa wstrząsająca wiadomość – w wyniku wybuchu terrorystycznego na stadionie Arsenalu giną setki ludzi. W ułamku sekundy kobieta traci swoją rodzinę. Kiedy mija pierwszy straszny szok, zaczyna pisać listy do Osamy bin Ladena. Próbuje w ten sposób powstrzymać go przed kolejnymi aktami terroru, a jednocześnie poradzić sobie z własną traumą. Nie jest to łatwe, gdy wszystko wokół przypomina o krwawej tragedii, gdy z jednej strony trzeba stawić czoła zakazanym namiętnościom, a z drugiej zdradzie najbliższych przyjaciół i potędze kłamstwa, wobec którego życie ludzkie nie znaczy nic.

Pewnego pochmurnego dnia, czterech starszych mężczyzn: Vic, Lenny, Ray i Vince spotyka się, w jednym z londyńskich pubów, aby spełnić ostatnie życzenie Jacka, ojca ostatniego, a przyjaciela pozostałych. Mają za zadanie dowieść jego prochy do nadmorskiego miasteczka Margate i rozsypać je nad brzegiem morza. Ich wspólna podróż samochodem, przebiegnie pod znakiem wspomnień i rozważań.

Po śmierci męża doktor Helen (Patricia Clarkson) zamieszkuje na opuszczonej wyspie. Pewnego razu po październikowej burzy morze wyrzuca na brzeg rozbitka z raną po postrzale. Kobieta przyjmuje przybysza pod swój dach. Nie wie, że nieznajomy odmieni całe jej życie.

Betty (Marie Trintignant) zostaje przyłapana na zdradzie z kochankiem. Jej mąż zawiązuje sprawę rozwodową. To kolejna porażka życiowa kobiety. Na dodatek jeszcze zostaje wyrzucona z domu. Kobieta w średnim wieku Laure (Stéphane Audran), zaprasza Betty do swojego mieszkania w hotelu. Postanawia się nią zaopiekować. Rozciąga nad nią przyjaźń i opiekę, i słucha jej historii.

Frank Bois (Corban Walker) to cierpiący na karłowatość pisarz, który opowiada autobiograficzną relację ze swojego życia. Został poczęty przez Bernadette (Anne Parillaud) pod koniec II wojny światowej. Ona próbuje przemycić się do Ameryki na statku wojskowym. Złapana, zostaje odesłana z powrotem do swojej ojczyzny w Irlandii, gdzie stara się wychować swoje małe dziecko Franka (Alan Pentony). Potem trwa ciągły romans z Jackiem Kelly (Gabriel Byrne), który staje się zastępczym ojcem chłopca, ucząc go o gwiazdach i planetach, nazywając go „Frankie Starlight”. Po tym romansie spotyka Terry Klouta, amerykańskiego żołnierza (Matt Dillon), który zabiera ją i chłopca do Stanów Zjednoczonych, ale jako odmieńcy na preryjnych ziemiach Zachodu, wkrótce wracają do domu w Irlandii, gdzie chłopiec dorasta jako pisarz.

Jak się uczymy? Co wiemy? Patricia (Juliet Berto) i Émile (Jean-Pierre Léaud), spotykają się w studio dźwiękowym, aby omówić naukę i drogę do rewolucji. Sceny buntu studenckiego w Paryżu, wojny w Wietnamie i innych wydarzeń z końca lat 60. wraz z plakatami, zdjęciami i rysunkami są tłem dla ich słów. Oprócz rozważań dwóch postaci, przedstawiona jest ścieżka dźwiękowa zawierająca narrację, muzykę, klipy informacyjne i hałas. Efektem jest montaż, medytacja, refleksja nad pomysłami oraz sposób mieszania słów i obrazów.

Rain to zrealizowane z chłodnym dystansem studium rodzinnego zobojętnienia, które prowadzi do aktów tragicznej desperacji. Janey jest narratorką historii o nadmorskich wakacjach nowozelandzkiej rodziny, która powoli się rozpada i wewnątrz której dochodzi do niespodziewanego wybuchu. Ponura trzynastolatka właściwie sama opiekuje się małym braciszkiem Jimem, podczas gdy jej rodzice, Kate i Ed, beztrosko się bawią i upijają się każdej nocy. Adaptując niewielką powieść Kirsty Gunn, Jeffs wykazała wiele zrozumienia dla wściekłości, którą może wyzwolić okres dojrzewania.

Osierocona przez ojca i niekochana przez krewnych czternastoletnia Michelle (Anicée Alvina) ucieka z domu. W paryskim zoo przypadkowo poznaje o rok starszego Paula (Sean Bury), który przyjechał do Paryża z Anglii po śmierci ojca. Pomiędzy nastolatkami rodzi się więź przyjaźni, która stopniowo przeradza się w coraz głębsze uczucie. Młodzi ludzie postanawiają uciec od świata dorosłych i zamieszkać wspólnie w opuszczonej wiejskiej chacie.