Filmy Algieria

Między historią a legendą, film opowiada o walce, osobistych i politycznych wstrząsach, które przetrwały dla dobra Algieru. Algieria, rok 1516. Pirat Aroudj Barberousse (Dali Benssalah) wyzwala Algier spod tyranii Hiszpanów i przejmuje władzę nad królestwem. Plotka głosi, że pomimo ich sojuszu zamordował króla Salima Toumi (Mohamed Tahar Zaoui). Wbrew wszelkim zasadom przeciwstawi mu się kobieta: królowa Zaphira (Adila Bendimerad), żona Sailma.

Rok 1980, Algieria. Dwie kobiety spotkają się. Pierwsza, 60-letnia Maguit (Muriel Racine), Francuzka, straciła syna Simona w Algierii podczas wojny, 20 lat temu. Postanowiła po tych wszystkich latach wybrać się w podróż do Algierii, tam gdzie poległ jej syn, gdyż żałoba staje się niemożliwa. Druga, Aisha (Meriem Medjkrane) mieszka w osadzie, gdzie zginął Simon. Ona opowie Maguit wydarzenia tego tragicznego dnia 1960 roku, kiedy jej osada została otoczona przez francuskie wojsko.

Kamel i jego młoszy brat mieszkają w dzielnicy Algierii - Bab el Oued. Kamel jest zgorzkniały i małomówny, natomiast jego brat - Bouzid, ucieka od szarej rzeczywistości, rozmawiając przez Internet z dziewczynami z całego świata. Jest pewien, że żadna z nich nigdy nie przyjmie zaproszenia do Algierii. Ku jego zdziwieniu, pewna Francuzka imieniem Laurence przyjmuje zaproszenie.

Akcja filmu rozgrywa się w sali balowej w Paryżu. Nie pada w nim ani jedna kwestia, a tłem do wydarzeń jest grana przez orkiestrę muzyka. Obraz składa się z siedmiu epizodów rozgrywanych we Francji, a zmieniające się stroje, fryzury, dźwięki z zewnątrz oraz muzyka symbolizują przemijanie czasu.

Ponad cztery piąte terenu Algierii stanowi Sahara. Gdzieś na tym ogromnym pustkowiu jest oddzielona od reszty świata maleńka kawiarnia. Prowadzi ją starsza kobieta, Malika. Jest tu jeden stół, na którym Malika stawia kawę, omlet albo herbatę. Kierowcy ciężarówek i turyści zaglądają tu nie tylko, aby się posilić, ale też podzielić swoimi historiami. Mówią o religii, ekonomii, polityce i rodzinie. Malika słucha, potakuje, czasami coś wtrąca. Kiedy jej goście nieuchronnie wychodzą, wydaje się, że kawiarnia powiększyła się, by zachować ich opowieści. Jednak nawet do królestwa Maliki dociera tak zwany postęp. W pobliżu kawiarni ma zostać wybudowana stacja benzynowa… Intymny portret właścicielki maleńkiej kawiarni i jej gości, krajobrazu Sahary, a także Algierii.

Od trzydziestu lat trzy francusko-algierskie siostry, Zorah (Isabelle Adjani), Nohra (Maïwenn) i Djamila (Rachida Brakni), żyją w nadziei odnalezienia brata Rhedy, porwanego przez ojca i ukrytego w Algierii. Kiedy dowiadują się, że ojciec umiera, postanawiają oznaleźć go w Algierii w nadziei, że wyjawi im, gdzie jest ich brat. Tak zaczyna się dla Zorah i jej sióstr wyścig z czasem w Algierii, gdzie wzmaga się wiatr rewolucji.

Omar (Reda Kateb), lepiej znany jako Omar la fraise, to staromodny bandyta. Zmuszony do ucieczki do Algierii, w towarzystwie swojego znakomitego pomocnika Rogera (Benoît Magimel), aby uniknąć 20 lat więzienia we Francji. Po dziesięcioleciach panowania nad środkiem francuskiego bandytyzmu, muszą wspólnie zaakceptować nowe życie, podczas gdy dotychczas żyli tylko w rozpuście i przemocy.

Amerykanin Whitty, Francuz Etienne i Japończyk Lester otrzymują w tym samym czasie mapę kopalni złota oraz fotografię małej dziewczynki. Po przybyciu na miejsce odkrywają, że wszyscy trzej są synami niejakiego Langdona - właściciela kopalni złota i całego otaczającego ją terytorium. Obecnie cały teren jest w rękach ekstrawaganckiego megalomana, który pozuje na rzymskiego cesarza i podaje się za Juliusa Cezara Fullera. Trójka nowopoznanych krewnych postanawia odzyskać swoją ojcowiznę, ale wcześniej muszą odnaleźć swoją zaginioną siostrę

W algierskiej wiosce pracownicy kopalni soli strajkują z powodu niskich płac. Właściciel wzywa żołnierzy.