Filmy Algieria

Zahir (Zahir Messaoudène) mieszka w małej wiosce w Kabylii. Dowiaduje się o istnieniu brata Mathieu (Mathieu Tuffreau) we Francji, gdy umiera ojciec. Zaprasza go do swojego kraju, i prosi go, aby nie mówił nic ich siostrze Lamii (Lamia Zerioul), która próbuje dowiedzieć się czegoś więcej.

Amerykanin Whitty, Francuz Etienne i Japończyk Lester otrzymują w tym samym czasie mapę kopalni złota oraz fotografię małej dziewczynki. Po przybyciu na miejsce odkrywają, że wszyscy trzej są synami niejakiego Langdona - właściciela kopalni złota i całego otaczającego ją terytorium. Obecnie cały teren jest w rękach ekstrawaganckiego megalomana, który pozuje na rzymskiego cesarza i podaje się za Juliusa Cezara Fullera. Trójka nowopoznanych krewnych postanawia odzyskać swoją ojcowiznę, ale wcześniej muszą odnaleźć swoją zaginioną siostrę

Rok 1980, Algieria. Dwie kobiety spotkają się. Pierwsza, 60-letnia Maguit (Muriel Racine), Francuzka, straciła syna Simona w Algierii podczas wojny, 20 lat temu. Postanowiła po tych wszystkich latach wybrać się w podróż do Algierii, tam gdzie poległ jej syn, gdyż żałoba staje się niemożliwa. Druga, Aisha (Meriem Medjkrane) mieszka w osadzie, gdzie zginął Simon. Ona opowie Maguit wydarzenia tego tragicznego dnia 1960 roku, kiedy jej osada została otoczona przez francuskie wojsko.

Podczas okupacji francuskiej w Algierii, w 1957 roku, dwóch policjantów decyduje się przyłączyć do partyzantów.

Marsylia, rok 1971. Dwoje młodych ludzi - Jean Dubreuil (Marc Porel) i Catherine (Caroline Cellier) - kochają się nawzajem i prowadzą "artystyczne" życie. Razem kradną samochód, ale po 300 m porzucają samochód z powodu przebicia opony. Kiedy spacerują po plaży, mężczyzna grający w siatkówkę dzwoni do Dubreuila i pyta go, jak się mu żyje po zwolnieniu z więzienia? Dubreuil odpowiada wymijająco. Catherine dowiaduje się, że jest policjantem. Dubreuil bierze udział w włamaniu do cyrku. Jeden z jego dwóch wspólników zabija niewinnego człowieka. Dubreuil ucieka i ukrywa pieniądze z kradzieży. Lokalni policjanci, w tym ten na plaży, inspektor Borelli (Roger Hanin) i główny inspektor Muller (Philippe Noiret) natychmiast prowadzą dochodzenie i proszą szefa cyrku o zidentyfikowanie sprawców. Dubreuil został rozpoznany i aresztowany. Ten twierdzi, że jest niewinny. Policjanci nadużywają swoich uprawnień. Po torturach Dubreuil przyznaje się...

Grudzień 1960: wojna w Algierii. W Algierze, jeden z przywódców FLN został aresztowany przez armię, która użyła najbardziej brutalnych metod, aby zmusić więźniów do mówienia. Stosowanie tortur to kwestia sumienia francuskiego oficera. Pułkownik bierze 15 osób jako zakładników, aby wymienić ich na jeńca wojennego.

Tragedia w stylu greckim, której akcja toczy się w samym środku algierskiej wojny domowej lat 90-tych. Oaurdia, samotna wdowa mieszkająca w izolacji na wsi, dokonuje pochówku najstarszego syna, Tarika, zabitego przez islamistów żołnierza w wojskach rządowych. Zabójcą może być nawet sam brat zmarłego, Ali, jeden z przywódców ruchu. Wdowę pilnuje na co dzień jeden z ludzi Aliego, który stracił rękę podczas wybuchu. W gospodarstwie wdowy znajdujemy bolesne odbicie całej wojny domowej. Stanowi ono mini-uniwersum bólu i zniszczeń spowodowanych wojną. W świecie tym, Ouardia próbuje zbudować swoje życie na nowo i powoli na wysuszonej ziemi zacząć uprawiać ogród.

Soula (Soula Bahri), młoda samotna matka, zostaje wypędzona z rodzinnego domu. Gotowa zrobić wszystko dla swojej małej córeczki, obie zostają przewiezione samochodami, by spędzić noc w schronisku. Na asfalcie algierskich dróg i przypadkowych spotkaniach ta nocna przygoda prowadzi ich ku tragicznemu przeznaczeniu...

Koukou, 20-latek, mieszka w wiosce w wysokich górach Kabylie z rodzicami i siostrą Jurą. W wiosce Koukou jest nazywany szaleńcem z powodu odmiennego wyglądu i zachowania w oczach komitetu starszyzny wioski i jego ojca. Podczas jednego z cotygodniowych zebrań wioski, komitet mędrców postanawia umieścić Koukou, przy współudziale jego ojca, w zakładzie psychiatrycznym. Wieści słyszy jego brat Mahmoud, nauczyciel filozofii w liceum w Bejaia. Jest oburzony decyzją komisji. Podczas pobytu w wiosce Mahmoud toczy codzienną bitwę, aby przekonać ojca i starszyznę wioski o niewinności brata.

1961-1962, wojna algierska toczy się pełną parą. Lakhdar (Roschdy Zem), imigrant, robotnik budowlany, mieszka w slumsach Nanterre. Nie może już znieść życia w samotności, utraty twarzy żony, dzieci, które pozostały w południowej Algierii. Gdy udało mu się sprowadzić rodzinę, zaczyna szukać mieszkania, które zapewniłoby im godne życie. W międzyczasie stara się jak może, aby utrzymać ich ponad błotem i nędzą. Ale szaleństwo slumsów jest silniejsze od niego. Aby zdobyć mieszkanie swoich marzeń, Lakhdar staje się jednym z tych spekulantów, którzy prosperują dzięki swoim braciom, handlarzom marzeń.