Filmy Benin

Powrót zagrabionych dzieł sztuki jest tematem stale obecnym w dyskusjach, szczególnie ważnym dla krajów postkolonialnych, których dziedzictwo kulturowe zostało wywiezione i znajduje się w muzeach oraz prywatnych kolekcjach. Dahomej to nieistniejące już królestwo podbite przez Francuzów, do którego powraca posąg władcy i 25 innych artefaktów zaliczanych do najwspanialszych osiągnięć sztuki afrykańskiej.

Djibril, nazywany Djib, to 13-letni czarny nastolatek. Buntownik z lat 90. Ma zabawną filozofię, którą posunął się nawet do wrzucenia na stos: „Czarnemu człowiekowi nie wolno nigdy sobie pozwolić, aby ktokolwiek inny niż czarny nazwał go czarnuchem. To najgorsza obelga”. Bambino mieszka ze swoją babcią, którą ciągle obraża. Nieustraszonemu draniowi brakuje miłości na każdym poziomie. Zakochał się w dziewczynie w swoim wieku, arabsko-gaulijskiej dziewce, Joséphine, której chce zapłacić za wspaniałe wakacje. Musi więc ciężko pracować, aby znaleźć pieniądze. Niestety, sprawy dzieją się jak abrakadabra...

Biedny benijski rolnik chcący wyrwać się ze skrajnej biedy. Improwizował jako taksówkarz, kupując rozklekotanego Peugeota 504. Silnik przestaje działać. Używa go jako młyna i zostaje biednym młynarzem. Młyn wypuszcza ducha. Mężczyzna jest w beznadziei. Jego żona jest zmuszona prostytuować się na polach kukurydzy, aby zaspokoić potrzeby swoich dwóch córek cierpiących na wrodzoną wadę rozwojową. Jednak przebiegły i filozoficzny mężczyzna wykorzystuje blok silnika jako grill, aby sprzedawać na chodniku grillowaną kukurydzę. Bogactwo jest na celowniku...

Freda (Nehemie Bastien) mieszka z matką i siostrą w popularnej dzielnicy Port-au-Prince. Przetrwają tylko ze swoim małym sklepikiem z jedzeniem ulicznym. Niepewność i przemoc codziennego życia zmuszają ich do robienia wszystkiego, co w ich mocy, aby uciec z tej sytuacji. Na Haiti wszyscy zastanawiają się, czy wyjechać, czy zostać. Freda chce wierzyć w przyszłość swojego kraju.

Benin, Ouidah, dzielnica Panteonu Radości. W wieku od 12 do 14 lat są to: vidomègon (dziecko pod opieką), dziecko-duch (bez legalnej egzystencji) i sierota; marzą: będą bogaci i sławni w Paryżu... Ich oczy otwierają się szeroko przed willą Wielkiego Brata, który wydaje się podbijać Europę. By zaspokajać głód, śpiewają, tańczą, proszą o jałmużnę i uśmiechają się do życia.