Filmy Rumunia

„Two Years' Vacation”, powieść Juliusza Verne’a, została zmontowana na potrzeby dużego ekranu w dwóch filmach: Piratii din Pacific i Insula Comorilor. To pierwsza część, w której grupa chłopców dryfuje po morzu.

W Karpatach Mołdawskich znika pasterz, który udał się po zakup owiec. Jego żona, z typową dla kobiet gór zawziętością, stara się poznać prawdę o losie swojego męża.

Filmowiec Andrei Dascalescu i jego dziewczyna Paula dowiadują się, że zostaną rodzicami. Podczas gdy pochodząca z rozbitego domu przyszła matka musi zmierzyć się z brakiem wzorców godnych do naśladowania, przyszły ojciec stara się pogodzić się ze swoim ojcem, który obecnie jest mnichem na Górze Athos. Andrei składa wizytę w klasztorze, aby dowiedzieć się dlaczego jego ojciec zdecydował się opuścić rodzinę, kiedy on miał zaledwie sześć lat. Czy to spotkanie pozwoli mu odkryć, jak zostać dobrym ojcem, którego sam nigdy nie miał? W międzyczasie, w miarę rozwoju ciąży, poszukiwanie odpowiedzi i pojednanie otwierają drogę do czegoś znacznie bardziej znaczącego: narodzin pięknej córeczki.

W surowych industrialnych wnętrzach młodzi ludzie odtwarzają sceny z życia Nicolae Ceauşescu – z czasów, kiedy ten był jeszcze żądnym władzy młodym konspiratorem. Historyczne fotografie i dokumenty z policyjnych archiwów ożywają na naszych oczach, a kalejdoskop konwencji zapiera dech w piersiach. Dramat płynnie przechodzi w pastisz, młodzi wykonawcy nadrabiają warsztatowe braki zuchwałością. Okazuje się, że książkowe cytaty nie muszą być pustymi frazesami, a żywiołowe połączenie historii, improwizacji i autorefleksji nieoczekiwanie zbliża nas do prawdy o istocie idei, poświęcenia i władzy.

Franț Țandără, były kat w rumuńskich więzieniach, jest gotowy wyznać swoje zbrodnie dziennikarzowi i byłemu więźniowi politycznemu. Obaj spotykają go na dworcu kolejowym w Giurgiu, gdzie Țandără wita ich kwiatami. Jednak wyznanie od samego początku napotyka na problemy: dyktafon nie działa, Țandără mówi zbyt wolno lub zbyt szybko… Mężczyzna rozpoczyna swoją opowieść od nieistotnych szczegółów: jego ojciec służył w wojsku, lata szkolne, tułaczka po wojnie. Dziennikarka próbuje go przycisnąć pytaniami o jego karierę kata, ale otrzymuje wymijające odpowiedzi. Żona Țandără interweniuje i prosi, aby zaprzestali torturowania jej męża…

Luźno oparte na faktach historycznych oraz poprzednim filmie (Apacze) dalsze losy indiańskiego plemienia, którego wodzem jest Ulzana (Gojko Mitić). Po burzliwych i krwawych wydarzeniach ocaleni Indianie osiedlili się w Arizonie, gdzie znaleźli urodzajną ziemię. Po owocnych żniwach sprzedali spore nadwyżki w mieście. Nie spodobało się to jednak okolicznym kupcom, którzy wynajmują kapitana Burtona (Rolf Hoppe), skorumpowanego oficera, aby zmusił Indian do opuszczenia tego terenu. Sytuaucję dodatkowo komplikuje to, że kapitanowi wpada w oko piękna żona Ulzany, Leona (Renate Blume).

Zahra i Maria poznają się na uniwersytecie w Bukareszcie w latach 70. XX wieku. Kiedy nadzieja na zmiany polityczne przyciąga Zahrę do Iranu, zostają zmuszone do rozstania. Przez następną dekadę ich jedynym sposobem komunikacji są listy. Podzielone przez dwie rewolucje, ich słowa opisują kobiety walczące o bycie wysłuchanymi, kraje zmierzające w różnych kierunkach i dwie dusze zjednoczone w tęsknocie za sobą nawzajem.