Filmy faszyzm

Dyktator Adenoid Hynkel próbuje rozszerzyć swoje imperium, podczas gdy biedny żydowski fryzjer próbuje uniknąć prześladowań ze strony reżimu Hynkla.

Cieszący się szacunkiem młody prawnik zostaje aresztowany po tym, jak policja odnajduje ciało najokrutniejszego z komorników. Młodzieniec utrzymuje, że jest niewinny, a gdy policja dowiaduje się, że ofiara była jego ojcem, wyjaśnienia młodzieńca odsłaniają najdziwniejszą opowieść o życiu i śmierci.

Opowieść o trzech żydowskich rodzinach, oparta na rzeczywistych faktach. Główni bohaterowie znajdują się w samym epicentrum zdarzeń, które zdarzyły się 16 i 17 lipca 1942 roku, kiedy to francuscy policjanci zatrzymali ponad 12 tysięcy Żydów i przetrzymywali ich na stadionie. Warunki bytowe były okropne, około stu więźniów popełniło samobójstwo, a każdego, kto próbował uciec, rozstrzeliwali na miejscu. Po sześciu dniach Żydów deportowano do francuskich obozów...

Bizanti jest redaktorem naczelnym dziennika "Il Giornale". Pewnego dnia, na pierwszej stronie gazety zostaje umieszczona wiadomość, że w podmiejskim parku znaleziono zwłoki zgwałconej i zamordowanej czternastoletniej dziewczyny. Wokół informacji, której zwykłym miejscem byłaby kronika kryminalna, dziennik zaczyna tworzyć atmosferę publicznego zagrożenia i histerii. Wówczas, posługując się odpowiednio spreparowanymi poszlakami, jako domniemanego przestępcę, gazeta Bizantiego wskazuje policji i opinii publicznej młodego ultralewicowca - Maria Boni. Neofaszyści - faktyczni mocodawcy Bizantiego - zyskują w ten sposób skuteczną broń w zbliżającej się kampanii wyborczej. Tymczasem jeden z pracowników Bizantiego, młody dziennikarz Roveda, uparcie i na własną rękę dochodząc prawdy trafia na trop rzeczywistego mordercy.

Oddział partyzancki Minaja od dawna siał strach wśród faszystów. Hitlerowcy wyznaczyli za jego głowę 10 000 marek. W końcu Niemcom udało się schwytać czworo jego dzieci. W zamian na ich życie okupanci zażądali, by oddział Minaja złożył broń...

Berlin 1937. W Niemczech faszyści nieuchronnie zdobywają władzę. Marion Von Kammer (Nina Hoss) bezradnie patrzy, jak naziści niszczą mały teatr, w którym wykonuje zakazane piosenki. Zniesmaczona tym, czym stał się Berlin, Marion wraz z siostrą Tilly (Meret Becker) i matką ucieka do Zurychu. Tilly, zostawiwszy tam swoją miłość, żyje na tym wygnaniu w rozpaczy. Wygnana ponownie do Paryża, Marion spotyka Martina (Christian Nickel). Razem nadawali antyfaszystowską propagandę w podziemnej niemieckiej stacji radiowej, a Marion śpiewała swoje zakazane piosenki w małym paryskim barze. Ale ideologia faszystowska rozprzestrzenia się jak ośmiornica…

Lata dwudzieste. Niemiecka rodzina Fuhrmann spędza wakacje we Włoszech. W tym czasie kraj jest pełen tajemnic. Fuhrmannowie muszą zdać sobie sprawę z nadchodzącego i rosnącego faszyzmu. Ich dzieci fascynuje magik odwiedzający miasto. Wkrótce nic nie jest jak zwykle. Czasy się zmieniają.

W małym miasteczku Benderath w RFN w latach 50., żydowski licealista Jakob staje się ofiarą antysemickich wypowiedzi jego faszystowskiego nauczyciela, Päkera. Jakob jest przez niego nazywany tchórzem i elementem wywrotowym. Uczniowie, solidaryzując się z ofiarą, wzywają nauczyciela do przeproszenia i zaprzestania szykan w stosunku do Jakoba. Nauczyciel jednak nie widzi w swoim zachowaniu niczego niestosownego i nie zamierza za nic przepraszać. Grupa uczniów nazywająca siebie "Trojanie", postanawia więc nie pójść do szkoły do czasu, aż dyrekcja zareaguje na sytuację. Taki bunt młodzieży szybko staje się sensacją w małym miasteczku, dodatkowo rodzice stają po stronie swoich dzieci - teraz już nie tylko dyrektor szkoły, ale również kuratorium zaczyna się poważniej przyglądać oskarżonemu o faszyzm nauczycielowi.

27 stycznia 1945 roku, w dniu wyzwolenia obozu w Oświęcimiu, dla bohaterów opowieści - grupy Włochów, rozpoczyna się nowy okres w życiu - powrót do domu, a zarazem żmudny proces uczenia się na nowo normalnej rzeczywistości. Primo Levi - chemik z Turynu - ma przed sobą najdłuższą drogę; jego tułaczka trwa niemal rok. Pokonując kolejne etapy wędrówki uczy się sztuki przetrwania: zarabia pieniądze handlując z rosyjskimi żołnierzami; zdobywa całkowicie nowe dlań doświadczenia. Droga bohaterów wiedzie przez Polskę, Ukrainę i Związek Radziecki. Ich oczami oglądamy świat, który próbuje otrząsnąć się ze skutków wojny. Dla Primo roczna niemal tułaczka jest w istocie czasem bolesną, przede wszystkim jednak oczyszczającą wędrówką w głąb samego siebie, odkrywaniem najskrytszych pokładów świadomości i podświadomości. Jej ostatnim etapem jest próba opisania doznanych doświadczeń również w imieniu tych, których pochłonęła wojna.

Portugalia, lipiec 1936 roku. Faszystowska dyktatura wzmacnia kontrolę nad tym krajem. Grupa nastolatków wyjeżdża na wakacje do nadmorskiej wioski, ale hiszpańska wojna domowa właśnie rozpoczęła się po drugiej stronie granicy. Jest za daleko, by usłyszeć odgłos armat, ale wystarczająco blisko, by wywrócić ich życie do góry nogami i wciągnąć ich w namiętne zamieszanie, które gwałtownie zaznaczy koniec ich dojrzewania.