Filmy samotność, strach

Spokojne życie członków odizolowanej od reszty społeczeństwa rodziny zostaje zakłócone przez przerażającą bestię, która wystawia na próbę łączące ich więzi.

Rok 1944. Basia i Kazia żyją samotnie pod Warszawą. Udzielają schronienia Hubertowi, który został odbity z rąk gestapowców. Okazuje się, że naprawdę ma na imię Stefan. Basia zakochuje się w nim, nie wiedząc, że ukochany współpracuje przy produkcji broni z miejscową nauczycielką.

Masakra osób pochodzenia Tutsi dokonana przez ekstremistów Hutu miała miejsce między kwietniem a lipcem 1994 roku. W ciągu zaledwie stu dni zostało zamordowanych ponad osiemset tysięcy ludzi. Jest rodzajem tragicznego paradoksu, że kiedy myślimy o wojnie, widzimy film. Holocaust był pokazywany w kinie dziesiątki razy, podobnie rzezie w Kambodży, czy wojna w Wietnamie. Masakra w Rwandzie nie doczekała się jednak zbyt wielu przedstawień filmowych, dlatego film Philippe’a van Leeuw jest tak ważny. W przeciwieństwie do hollywodzkiego Hotelu Rwanda jest to zdyscyplinowana i kameralna opowieść o ludobójstwie z perspektywy jednej osoby, młodej Tutsi Jacqueline. Pracuje ona jako pomoc domowa w europejskiej rodzinie, przez którą zostaje porzucona po ataku Hutu. Film ukazuje jej ciągłą ucieczkę przed oprawcami, skupiając się na jej samotności i poczuciu absolutnego, zwierzęcego strachu. Nie przypadkiem konflikt w Rwandzie to największa porażka w historii ONZ. Zachodnie państwa w żaden sposób nie interweniowały, skazując setki tysięcy ludzi na zagładę. Ten film to głos czy raczej krzyk protestu przeciwko milczeniu.

Historia dwustoletniego Stefana, którego ojciec opuścił rodzinę zaraz po jego narodzinach, a matka zmarła na ciężką chorobę. Szukając swojego miejsca na świecie Stefan błąka się po Serbii, znajdując dom, w ukrytej pod wodospadem grocie.

Maria podczas drugiej wojny światowej była jedną z tysięcy kobiet więzionych na Majdanku. Szczęśliwie przeżyła wojnę. Wiele lat później, zostaje zaproszona przez rząd USA, jako koronny świadek oskarżenia w procesie Gertrudy Steinem, strażniczki obozu koncentracyjnego. Czy Maria jest w stanie przeżyć powtórnie potworne wspomnienia?

Dwaj ludzie z szafą to jedna z pierwszych etiud Romana Polańskiego. Przedstawia tytułowych dwóch mężczyzn niosących przez centrum miasta brzemię codzienności reprezentowane tu przez szafę, niewygodny i całkowicie abstrakcyjny przedmiot na ulicach miasta. Staje się owa szafa powodem wielu kłopotów, niby przyziemnych ale jakże naturalnych. Polański w tejże groteskowej opowieści stara się przekonać widza, że każda odmienność, inność mogą być powodem do nietolerancyjnego zachowania się tak społeczeństwa jak i pojedyńczych osób.

Para detektywów zostaje przydzielona do wyjaśnienia szeregu spraw paranormalnych.

Pewnego dnia w domu psychiatry Malcolma Crowe'a i jego żony Anny dochodzi do tragedii. Mężczyzna zostaje zaatakowany przez niezrównoważonego psychicznie pacjenta. Vincent Grey oskarża doktora o to, że nie potrafił udzielić mu pomocy. Strzela do Malcolma, a chwilę później odbiera sobie życie. Po zamachu Crowe oddala się od żony i zaczyna wątpić w swoje zawodowe umiejętności. Pewnego dnia spotyka chłopca, który uważa, że widzi zmarłych…

Rozgrywający się w Los Angeles w 1962 roku, w najgorętszym okresie kryzysu kubańskiego, A Single Man to historia George’a Falconera, 52-letniego brytyjskiego profesora uniwersyteckiego, ktory probuje odnaleźć sens życia po śmierci Jima, swego wieloletniego partnera. George skupia się na przeszłości i nie dostrzega przyszłości. Obserwujemy jeden dzień z jego życia, w ciągu którego seria zdarzeń i spotkań doprowadzi go do podjęcia decyzji, czy istnieje sens życia po Jimie. George’a pociesza przyjaciółka Charlie, 48- letnia piękność, która sama walczy z nękającymi ją pytaniami o przyszłość. Młody student George’a, Kenny, który powoli dochodzi do porozumienia sam ze sobą, śledzi George’a, czując w nim pokrewną duszę.