Filmy samotność, strach

Młoda dziewczyna w przebraniu mężczyzny zatrudnia się jako kierowca w Miejskim Przedsiębiorstwie Taksówkowym. Tylko w ten sposób otrzymuje taksówkę i ze swoim zmiennikiem jeździ po Warszawie. Obserwacja życia zza szyb „taryfy” wygląda czasem śmiesznie, czasem groteskowo, a niekiedy tragikomicznie.

Akcja filmu rozgrywa się w latach osiemdziesiątych XX wieku w biednej dzielnicy Harlemu. Uwaga zostaje skupiona na otyłej nastoletniej Murzynce. Jest ona jak Hiob, która bez żadnego protestu przyjmuje wszelkie cierpienie skierowane w jej stronę. Jej postawa zostaje w końcu nagrodzona.

Para detektywów zostaje przydzielona do wyjaśnienia szeregu spraw paranormalnych.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Kręgosłupem formalnym filmu są stylizowane na dokument monologi kilku kobiet. Z tych „solowych etiud” powstaje pełnowymiarowa „kolekcja” – nomen omen – psychologicznych „sukienek”. Nie są to jednak portrety, raczej opisy newralgicznych momentów życia. To najbardziej z możliwych kameralne zderzenie czasu z przestrzenią. Czas „materializują” oniryczne, bardzo malownicze impresje, z pozoru niezwiązane z opowieściami kobiet; są jednak bodaj najistotniejszymi kontrapunktami filmowej opowieści. Poetyckie „obrazki” przekazują to co niewypowiedziane wprost przez bohaterki filmu. Nieobecna „fabularność” nie zwalnia opowieści – każda z postaci, wykreowana przez czołówkę polskich aktorek, jest zaskakująco dynamiczna, udramatyzowana, niezwykle wiarygodna, wręcz przeszywająca. Całość wieńczy zaskakująca pointa, kontrowersyjne „ujawnienie obecności” tajemniczego katalizatora kobiecych zwierzeń. Kim jest? Ślepym losem? Nieobliczalnym wyrzutem sumienia? Kimś, z natury rzeczy, rodzaju męskiego? Odpowiedzi na te tajemnicze pytania trzeba szukać aż do ostatniej sceny, ostatniego kadru filmu.

Młoda Amerykanka Alicia (Juno Temple) przylatuje do Chile na wakacje do swojej kuzynki Sary (Emily Browning). Wspólnie z miejscowymi przyjaciółmi udają się na wybrzeże, aby wypocząć w domku letniskowym nad wodą. Jednak jeszcze przed dotarciem na miejsce docelowe grupę na parę dni musi opuścić Sara, ponieważ ma pilną sprawę do załatwienia w mieście. Alicia, choć nie chce, musi jechać dalej bez kuzynki, z nieznanymi jej ludźmi. Po dotarciu na miejsce niechęć dziewczyny do towarzystwa jeszcze bardziej się pogłębia. Dodatkowo męczy ją bezsenność, przez co zaczyna odrywać się od rzeczywistości.

Przerwy świąteczne, wakacyjne. Co robimy i co nas czeka w tych dniach? Film podzielony jest na kilka segmentów. Strach się bać.

Przed jego drzwiami masy zainfekowanych czekają na następną ofiarę. A jemu kończą się już pomysły...

Pi, syn właściciela zoo w Indiach, od najmłodszych lat poszukuje własnej duchowej drogi. Na kluczowe pytania szuka odpowiedzi zarówno w hinduizmie, w którego duchu został wychowany przez matkę, jak i chrześcijaństwie czy islamie. W każdej z tych religii odnajduje prawdę o Bogu. Kiedy Pi ma 17 lat, ojciec z przyczyn finansowych podejmuje decyzję o przeprowadzce rodziny do Kanady. Podczas morskiej przeprawy rozpętuje się burza i statek tonie. Przeżywa tylko Pi i kilkoro dzikich zwierząt, w tym tygrys bengalski o imieniu Richard Parker. Przez ponad siedem miesięcy dryfują na otwartym ocenie na małej szalupie ratunkowej. Żeby przetrwać, Pi próbuje oswoić drapieżnika.

Will to niepoprawny "młodzieżowy" obibok, który unika wszelkiej odpowiedzialności i problemów, takich choćby jak... "męczące" dzieci. Wszystko się zmienia, gdy Will spotyka Marcusa - dziwacznego dwunastolatka, który daje mu niezłą lekcję życia. Adaptacja popularnej książki Nicka Hornby'ego jest pełną humoru historią przyjaźni, która przekonuje nas, że mężczyźni też czasem cierpią z miłości.