Filmy lustro, relacja matka-syn, śpiewanie, naga pierś

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Nagiko to młoda japońska modelka, która poszukuje mężczyzn potrafiących zrozumieć sens kaligrafii. Albowiem, gdy była dzieckiem, ojciec wypisywał jej, co roku życzenia urodzinowe na ciele. Kaligrafia staje się jej obsesją. Dopiero spotkanie z Anglikiem Jerome, przynosi ukojenie…

Rzym, I wiek n.e.. Dwóch studentów przyjaciół, Encolpio i Ascilto, spierają się o to do kogo należy chłopiec, Gitone. Chłopiec, mając możliwość wyboru z kim idzie, wybiera Ascilta. Tylko nagłe trzęsienie ziemi ratuje Encolpio od popełnienia samobójstwa...

Rok 1968. Wielka Brytania. Szkoła dla chłopców. Uczniowie zostają oskarżeni o bunt. Poznajemy Micka i jego młodszych przyjaciół, którzy się zbuntowali przeciwko dotychczasowemu porządkowi panującemu w szkole...

Separację Bernarda i Joan boleśnie odczuwają ich dzieci, dwójka nastoletnich synów, Walt i Frank.

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.

Bernie Lootz (William H. Macy) jest najbardziej pechowym facetem w Las Vegas. W dodatku jego pech jest zaraźliwy. Z tego powodu pracuje w kasynie. Jego głównym zadaniem jest przynoszenie pecha graczom, którzy mają za dużo szczęścia przy stole. W swoim zawodzie jest najlepszy, aż do dnia, w którym zakochuje się z wzajemnością w kelnerce (Maria Bello). Gdy zaczyna przynosić graczom szczęście, właściciel kasyna (Alec Baldwin) próbuje przerwać ich romans.

Harvey (Grégoire Colin), nieśmiały młodzieniec z prowincji, wita grupę gruzińskich chórzystów w towarzystwie Dinary (Dinara Drukarova), ich tłumaczki i służy jako przewodnik po Paryżu. Chłopiec dowiedział się, że jego ojciec może jeszcze żyje i wyrusza na poszukiwanie go, spotykając po drodze wielu znajomych i przyjaciół ojca.