Filmy relacja rodzinna, morderstwo, druga wojna światowa, fotografia, relacja mąż-żona

Akcja opowieści dzieje się zimą 1945 roku w czasie walki o wyspę Iwo Jima. Głównym bohaterem jest młody marines, James Bradley, który, po zwycięskiej bitwie, razem z pięcioma innymi żołnierzami zatknął amerykańską flagę na górze Suribachi.

Trwa właśnie wojna. Na małej stacji kolejowej Kostomlaty, gdzieś w Czechach, znudzeni kolejarze czekają na kolejne pociągi, które nierzadko się spóźniają. Aby czas szybciej płynął, opowiadają sobie o swoich miłosnych przygodach. Główny bohater, młody aspirant Milos ma problemy ze zdobyciem pierwszej dziewczyny. Stara się to jednak osiągnąć za wszelką cenę.

Frank Bois (Corban Walker) to cierpiący na karłowatość pisarz, który opowiada autobiograficzną relację ze swojego życia. Został poczęty przez Bernadette (Anne Parillaud) pod koniec II wojny światowej. Ona próbuje przemycić się do Ameryki na statku wojskowym. Złapana, zostaje odesłana z powrotem do swojej ojczyzny w Irlandii, gdzie stara się wychować swoje małe dziecko Franka (Alan Pentony). Potem trwa ciągły romans z Jackiem Kelly (Gabriel Byrne), który staje się zastępczym ojcem chłopca, ucząc go o gwiazdach i planetach, nazywając go „Frankie Starlight”. Po tym romansie spotyka Terry Klouta, amerykańskiego żołnierza (Matt Dillon), który zabiera ją i chłopca do Stanów Zjednoczonych, ale jako odmieńcy na preryjnych ziemiach Zachodu, wkrótce wracają do domu w Irlandii, gdzie chłopiec dorasta jako pisarz.

Akcja filmu toczy się we Włoszech. Poznajemy historię dwóch osób. Pierwszy z nich jest synem wieśniaka (Gerard Depardieu), drugi właściciela ziemskiego (Robert De Niro). Fabuła filmu skupia się na powstawaniu faszyzmu, reakcji wieśniaków popierających komunizm, oraz na tym, jak te zmiany wpływają na przeznaczenie tych dwóch mężczyzn.

Historia niemieckiej rodziny Essenbeck, przemysłowców, właścicieli fabryki, rozgrywająca się w latach 1933-34, czyli od pożaru Reichstagu do "nocy długich noży". Opowieść o zawiści, walce i upadku godności. Visconti czerpie tu z MacBeth'a, Demonów Dostojewskiego, jak i z Thomasa Manna i z Götterdämmerung Wagnera.