Filmy relacja ojciec-syn, deszcz, fotografia, relacja brat-siostra

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.

Scott i Ralph (Sutherland i Downey), mieszkający w małym miasteczku dwaj absolwenci szkoły średniej w 1967, wyjeżdżają do collegu, aby się wyszumieć za młodu... i stanąć przed komisją poborową. Lecz kiedy Ralph zostaje usunięty ze szkoły, okazuje się, że jest on pierwszorzędnym kandydatem, aby służyć w siłach zbrojnych swego kraju. Gdy jego długoletni przyjaciele podejmują drastyczne i zarazem nielegalne kroki, by uwolnić Ralpha, uruchamiają cały łańcuch wydarzeń, który na zawsze zaważy na ich przyjaźni, ich życiu i ich sposobie pojmowania świata i... wojny.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Harold i Erick studiują razem w Cambridge i trenują biegi. Każdy z nich ma jednak odmienną filozofię życiową. Jeden z nich dobrze się bawi i wykorzystuje swój talent aby zdobyć sławę i uznanie. Dla drugiego bieganie to nie tylko świętowanie po wygranych zawodach. Obaj jadą na mistrzostwa olimpijskie, a ich rywalizacja zaczyna przybierać coraz poważniejszy charakter.

Pasjonująca, dramatyczna opowieść o człowieku, którego jedna decyzja zmieni losy świata. Premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill w przededniu podjęcia decyzji o przystąpieniu Wielkiej Brytanii do drugiej wojny światowej.

Wielebny Cotton Marcus przeprowadził w swoim życiu niezliczoną liczbę egzorcyzmów. Teraz, na skraju wyczerpania fizycznego i ze złamaną wiarą zostaje wezwany na niewielką farmę w Luizjanie. Na miejscu dowiaduje się, że chodzi o młodą dziewczynę o imieniu Nell, która ostatnio zaczęła dziwnie się zachowywać. Troszcząca się o nią rodzina obawia się, że ich córka została opętana przez diabła. Cotton wyruszając do Luizjany zabiera ze sobą kamerę video i postanawia uwiecznić swój ostatni egzorcyzm. Na miejscu okazuje się, że przypadek Nell to coś z czym do tej pory się nie spotkał. Pastor będzie musiał sięgnąć głęboko wgłąb swojej znikającej wiary, aby ocalić dziewczynę, ekipę filmową i samego siebie.

Bezrobotny trzydziestolatek Hlynur nadal mieszka z matką, a dni spędza na piciu, oglądaniu filmów pornograficznych i surfowaniu po sieci. Na święta Bożego Narodzenia do ich domu wprowadza się nauczycielka flamenco jego matki, Lola. Podczas nieobecności matki Hlynur odkrywa, że Lola jest lesbijką, a jednak Nowy Rok spędza z nią w łóżku. Wkrótce dociera do niego, że Lola dzieli z matką nie tylko dom. Ostatecznie, Hlynur będzie musiał znaleźć swoje miejsce w tej układance i wyzbyć się nieco egoizmu.

W 1971 Arthur i Annie Pope wysadzili laboratorium, które zajmowało się produkcją napalmu. Od tamtego wydarzenia są poszukiwani przez FBI. Małżeństwo wraz z dwójką dzieci wciąż zmienia nazwisko i miejsce zamieszkania. Jednak pewnego dnia ich starszy syn Dannyn poznaje dziewczynę, w której się zakocha...

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Jesse James był jedną z pierwszych autentycznych legend Ameryki. Ci, których napadał i terroryzował, i rodziny tych, których ponoć zabił, uważały go za pospolitego przestępcę, dla innych był obiektem zachwytów i podziwu. Jednym z jego najgorliwszych fanów był Robert Ford, który poświęcił swe życie, mając nadzieję, że pewnego dnia będzie mógł popędzić konno u boku swego idola.