Filmy Gruzja

Rok 1992. Młodziutka Dina (Natia Vibliani) żyje w małej gruzińskiej wiosce w górach Kaukazu, w której rządzi tradycja. Dziadek wybrał za nią męża. Kiedy jednak przystojny Gegi (George Babluani) wraca z wojny, Dina zakochuje się w nim bez pamięci. Para postanawia razem uciec. Z dala od domu rodzi się ich dziecko. Niestety Gegi szybko umiera, a jego ukochana zostaje sama. Zgodnie z tradycją wdowa musi przyjąć oświadczyny pierwszego mężczyzny, który poprosi ją o rękę. Dina zmuszona jest porzucić swoje stare życie i ukochane dziecko.

Historia filmu oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce podczas rosyjskiej interwencji wojskowej w Gruzji w 2008 roku. Niedaleko Tbilisi leży wioska Shindisi. To miejsce, w którym rosyjskie siły okupacyjne oblegały wojska gruzińskie po ogłoszeniu korytarza pokojowego. W Shindisi wojsko rosyjskie narusza tzw. korytarz pomocy humanitarnej, dzięki któremu ranni mogą dostać pomoc, a zabici mogą zostać godnie pochowani. Rosjanie nie przestrzegają zasad i podstępnie otwierają ogień. Zwykli mieszkańcy wioski podejmują ryzyko ratowania rannych żołnierzy gruzińskich. Opowieść o człowieku nieświadomym swojej wewnętrznej siły, który stał się bohaterem w całym znaczeniu tego słowa.

To artystycznie ascetyczny dramat zawierający ledwie kilkanaście linijek dialogu. Film porównywany przez krytyków do dzieł Tarkowskiego, Bressona i… Szekspira. Film przenosi nas nad graniczną rzekę Inguri, dzieląca Gruzję od Abchazji. Jest 1992 rok, trwa wojna abchasko-gruzińska. Na jednej z wielu wysepek w środku nurtu rzeki mieszka stary, gruziński rolnik Abga (İlyas Salman) i jego nastoletnia wnuczka Asida (Mariam Buturishvili), którzy usiłują uprawiać na niej kukurydzę. Otaczają ich patrole wojskowe obu stron. Pewnego dnia dziewczynka odkrywa że na wyspie ukrył się młody, gruziński żołnierz. Idylla Kukurydzianej Wyspy się kończy.

To było lato jak żadne inne do tej pory. Sybille obiecała Mickey′owi sto pocałunków nim nastanie jesień. Otrzymał jedynie 73. Jest to opowieść o pięknym, romantycznym, aczkolwiek bardzo przygnębiającym lecie, gdzieś na Wschodzie. Podczas tego lata ma miejsce zaćmienie Słońca. 14-letnia Sybille przyjeżdża do małego, sennego miasteczka by spędzić wakacje w domu swojej ciotki, Marthy. Nim jednak wyjedzie nic już nie będzie takie samo.

Lato, piękne, prastare gruzińskie miasto Kutaisi. Na Lisę i Giorgiego, parę u progu miłości, spada klątwa – we śnie przechodzą tajemniczą przemianę i następnego dnia widzą w lustrze obcą, nie swoją twarz. Gdy przychodzą na umówione spotkanie, nie mogą się rozpoznać. Los jednak chce, by pozostali blisko siebie. Słońce rozświetla ulice, zbliżają się mistrzostwa świata w piłce nożnej, biegają dzieci, uliczne psy wędrują do ulubionych knajpek, szeleszczą liście bujnych drzew, szumi spieniona rzeka.

Vano (Amiran Amiranashvili) jest królem bardzo małego kraju. Ten kraj jest piękny, bogaty i bardzo pożądany przez sąsiadów. Vano spędza cały swój czas na wojnie. Otaczają go niezadowoleni, obłudni, zazdrośni i zdradzieccy dworzanie. Odważnie rusza do walki, ale dopiero po upewnieniu się, że jego namiętna królowa jest bezpiecznie zamknięta w pasie cnoty.

Młoda Maria nigdy nie opuszczała granic wyspy, na której się urodziła, lecz od wczesnego dzieciństwa marzyła o wysokich górach, zbierając pocztówki z ich widokiem. Nasza bohaterka chce osiągnąć coś znaczącego w życiu, lecz jej rodzina jest biedna i rodzice chcą z wyrachowania jak najszybciej wydać ja za człowieka, którego nie kocha. Tymczasem rozpoczyna się wojna i na wyspę przybywa pułk gruzińskich żołnierzy. Kiedy dwóch z nich, Goga i Irakli osiedla się w domu rodziców Marii, dziewczyna zakochuje się w Gogu...

Dwóm rodzinom udaje się przeżyć krótką, acz wyniszczającą wojnę w Abchazji. Ponieważ są po stronie zwycięzców, pozwolono im osiedlić się w domach porzucanych w pośpiechu przez przegranych. Wydaje się jednak, że nie są w stanie rozpocząć tam nowego życia w pokoju; nad ich codziennością nadal panuje wojna.

Opowieść o niespełna trzydziestoletnim Giorgim Meschim (w tej roli Giorgi Petriaszwili), robotniku w kopalni na przedmieściach Tbilisi, to historia zakażenia Złem. Mężczyzna przez przypadek staje się świadkiem zbrodni – mafijnej egzekucji, której ofiarą pada znany gruziński piłkarz. Przyglądając się zwłokom już po odjeździe zabójców, Giorgi przekonuje się, jakie to proste – zabić człowieka. Na dodatek nieudolność policji sprawia, że winni nie zostają aresztowani i nie ponoszą kary. Z czasem Meschi zdradza coraz bardziej perwersyjną fascynację nikczemnością. Studiuje stare dokumenty, chcąc wniknąć w umysły zbrodniarzy sprzed lat; nie dostrzega przy tym, że w niebezpieczny sposób zbliża się do granicy, której nikt nie powinien przekraczać.

Burmistrz małego miasteczka na obrzeżach Moskwy zostaje zastrzelony w swoim biurze. Zabójcą jest Dimur Kavsadze, gruziński biznesmen i deweloper. Zbrodnia burzy zastałe układy w mieście i całym regionie. Do odnalezienia zabójcy zostaje przydzielony były agent sił bezpieczeństwa Alexander Danilin. Jest lokalną szarą eminencją, która zwykle wykonuje całą brudną robotę. Do tego zna zabójcę osobiście. Jest w stanie wytropić Kavsadze i pozacierać ślady tego, co tak naprawdę się wydarzyło…