Filmy urząd

Studentka literatury Anastasia Steele (Dakota Johnson) poznaje przystojnego, tajemniczego milionera Christiana Greya (Jamie Dornan). Początkowe zauroczenie przemienia się w gorący perwersyjny romans, który na zawsze zmieni życie Anastasii.

Utopijna rzeczywistość, w której biurokracja i kontrole rządowe są codziennością. Sam Lowry jest urzędnikiem Ministerstwa Informacji. W ciągu dnia kontroluje prace komputerów, nocą snuje fantazje, w których jest skrzydlatym bohaterem walczącym z potworami i ratującym piękną dziewczynę.

Rzecz dzieje się w małej górskiej miejscowości. Szanowany obywatel, pracownik Banku pan Sawicki pojawia się pewnego dnia na ulicach miasteczka z wielbłądem. Może zostawił go odjeżdżający cyrk? Może zapomniał? Sawicki wzbudza sensację. Ludzie są w szoku. "Panie Sawicki czemu wielbłąd" - pytają - Jaki w tym sens?" Sawicki wraz z żoną, przedszkolanką nie potrafią odpowiedzieć. Wiedzą tylko, że coraz bardziej lubią wielbłąda. Pomału jednak społeczność mobilizuje się i rusza do ataku. Urzędy domagają się rejestracji, specjalnego podatku za zwierzaka, do różnych instytucji zaczynają napływać donosy. Przed domem Sawickich pojawiają się pikiety, oni ze swym wielbłądem czują się coraz bardziej samotni, osaczeni. Sawickiej w przedszkolu odbierają dzieci na żądanie rodziców, Sawickiego nie chcą w orkiestrze dętej, w której gra od lat na klarnecie, architekt protestuje przeciwko kształtom i rozmiarom stajni, którą Sawicki wznosi dla wielbłąda, którego wbrew wszelkiej normalnej logice kochają coraz bardziej.

Pani Flor (Adriana Barraza) od 35 lat jest urzędniczką wydającą dowody osobiste. Codziennie ta sama rutyna – śniadanie, dojazd do pracy zatłoczonym metrem, godziny za biurkiem w otoczeniu petentów, powrót do domu, krótka zabawa z kotem, kolacja i sen. Poza ludźmi, z którymi ma kontakt zawodowy, pani Flor właściwie z nikim nie rozmawia. Dla obcych jest niemal niewidzialna, współpracownicy też traktują ją jak powietrze. Gdyby nagle zniknęła, pewnie nikt nie zauważyłby jej nieobecności. Paradoksalnie jedynym miejscem, gdzie nie wykonuje mechanicznych, powtarzalnych ruchów, jest basen, to w tym miejscu szuka pocieszenia i ukojenia po stracie. Kiedy wszystko inne zawodzi, tajemnicza moc wody przyciąga i przypomina o przeszłości.

Anatolij Jefriemowicz Nowosielcew, szeregowy urzędnik jednego z urzędów statystycznych – człowiek bojaźliwy i nieśmiały – chciałby otrzymać wakujące miejsce kierownika działu, lecz nie wie, jak podejść do tej sprawy. Stary przyjaciel, Samochwałow, radzi mu poderwać Ludmiłę Prokopiewną Kaługinę – socjopatkę w spódnicy i dyrektorkę instytucji…

Pan Dodek, stary aktor estradowy, stara się o przydział działki. Na ulicy spotyka go początkująca dziennikarka, której zwierza się, jakie miał trudne dzieciństwo. Wsiada do taksówki, której kierowcą jest stary znajomy, Felek (Józef Kondrat). U kierownika urzędu opowiada o przedwojennych perypetiach zawodowych, gdy był marynarzem, monterem samochodowym, właścicielem sklepu, kelnerem.

Pięciu graczy rugby, zostało oszukanych przez swojego trenera Auguste'a Kouglofa (Francis Blanche), który uciekł, aby uniknąć zapłacenia im 20 milionów. Zmienił nazwisko na Colombani. Charlotowie znajdują go w małej wiosce, próbującego ubiegać się o mandat wyborczy, wykorzystując praktyki mafijne.

Opowieść o losie "małego człowieka", biednego radcy Akakija Akakijewicza Baszmaczkina z Petersburga. Gorliwie wykonuje swoje obowiązki, ręcznie przepisuje sterty papierów, lecz na ogół jego rola w urzędzie jest nieznaczna, jest niezauważany przez przełożonych jak i prostych urzędników. Pewnego dnia Akakij zauważa, że jego stary szynel jest zupełnie zniszczony. Odnosi płaszcz do krawca Pietrowicza, by ten go załatał, ale okazuje się, że zreperować się już nie da i trzeba szyć nowy. Akakij zaczyna oszczędzać: wieczorami nie pije herbaty, stara się chodzić na palcach, by nie niszczyć butów, rzadziej robi pranie, a w domu, by nie niszczyć odzieży, nosi tylko podomkę. I oto, pewnego dnia rano Akakij Akakijewicz pidzie do urzędu w nowym płaszczu. Ale czy nowy szynel uczyni go szczęśliwym?

Tytułowy Urząd to urząd Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Przed małym okienkiem tłoczą się starsi ludzie, próbujący załatwić swoje sprawy rentowe bądź emerytalne. Bezduszna urzędniczka odsyła staruszkę, żeby przyniosła zaświadczenie, które anuluje poprzednie. Z kolei inny petent ma złą pieczątkę – powinna być okrągła itd. Wszyscy w kolejce cierpliwie czekają i mimowolnie wysłuchują czasami bardzo osobistych spraw.

Inżynier Barkasow (Vasili Bochkaryov) cały dzień przeżywa szereg absurdalnych przygód i anegdotycznych sytuacji. Na koniec ostatecznie kwestionuje swoje życiowe zasady i ideały. Pozostaje natomiast lojalny wobec swojej żony, a wszystko co się wydarzy to oczywiste nieporozumienie...