Filmy fiodor dostojewski

Simon (Jesse Eisenberg) to bystry, ale nieśmiały mężczyzna, który nie najlepiej radzi sobie w relacjach z ludźmi. W pracy jest niedoceniany. Nie układa mu się też z matką (Phyllis Somerville). Na domiar złego kobieta jego marzeń (Mia Wasikowska) nie zwraca na niego uwagi. Pewnego dnia w biurze Simona pojawia się nowy pracownik – James (Jesse Eisenberg), który fizycznie jest łudząco do niego podobny. Różni ich jednak usposobienie. James jest towarzyski, pewny siebie i uwodzicielski. Ku przerażeniu Simona mężczyzna powoli zaczyna przejmować jego życie.

Historia rozgrywa się we współczesnej Polsce. Do Krakowa przyjeżdża zespół praskich aktorów z reżyserem przedstawienia (Roman Luknár) na czele, żeby podczas alternatywnego festiwalu w nietradycyjnej przestrzeni stalowni wystawić sceniczną adaptację dzieła Dostojewskiego "Bracia Karamazow". Sztuka teatralna, której podstawą jest dochodzenie w sprawie ojcobójstwa, opowiada historię rozpustnika i cynika Fiodora Karamazowa (Ivan Trojan) i jego czterech synów - gwałtownego Dymitra (David Novotný), intelektualisty Iwana (Igor Chmela), pokornego Aloszy (Martin Myšička) i nieślubnego syna Smierdiakowa (Radek Holub). O zabicie ojca i sprzeniewierzenie pieniędzy zostaje oskarżony najstarszy syn Dymitr. W historię wplątane są także dwie kobiety - namiętna Gruszeńka (Lenka Krobotová) i cnotliwa Katarzyna (Michaela Badinková). W dramacie teatralnym, naładowanym emocjami - miłością, zazdrością, nienawiścią, stawia się kwestie wiary, nieśmiertelności i zbawienia ludzkiej duszy. Jest tu wprowadzony temat szukania Boga, dążenie, żeby udowodnić lub odrzucić jego istnienie. Jest z tym połączona refleksja, że o ile Bóg nie istnieje, wszystko jest dozwolone.

Baśniowa opowieść o spotkaniu dwóch pokrewnych dusz. Los krzyżuje ich drogi w małym miasteczku, gdzie przeżyją najpiękniejsze chwile swojego życia... Początkujący muzyk Raj (Ranbir Kapoor) poznaje piękną i tajemniczą Sakinę (Sonam Kapoor). Chłopak zakochuje się w niej, jednak dziewczyna jest zakochana w Imamie (Salman Khan). Ukochany Sakiny wyjechał ponad rok temu, a ona wciąż czeka na jego powrót.

František (Idiota) nigdy niczego nie poznał ani nie doświadczył, ponieważ całe dorosłe życie spędził w szpitalu psychiatrycznym. Jest jak małe dziecko – czyste i niewinne. Nie umie kłamać, udawać, zakładać różnych masek w zależności od okazji. Opuszcza szpital i jedzie do rodziny, która nawet nie wie o jego istnieniu. Wszystkie wrażenia, jakich doznaje są tymi pierwszymi. Stosunki między członkami rodziny, do której trafia, są tak pogmatwane, że František szybko się w nich gubi. Daje się wciągnąć w rozgrywki pomiędzy kochankami, rodzeństwem i ich rodzicami, a to sprawia, że pakuje się w sytuacje niezręczne, czasem zabawne. Jest świadkiem zmian partnerów, wszelakich wyznań i awantur pomiędzy nimi. Wszystko go smuci, wszystkim współczuje. Tylko ta osoba, która go zrozumie może pomóc mu wrócić. Olga kocha Emila. Emil kocha Annę. Anna kocha Roberta. Idiota kocha wszystkich. I w tym tkwi problem. Wszystkich kocha po równo. Wszystko i wszystkich umie zrozumieć, a to z kolei czyni go bezsilnym. No bo jak pomóc jednej osobie na przekór drugiej, gdy obie kocha tak samo? Idiota jest pozbawiony własnego ego, a inni nie. Podstawą tej opowieści jest właśnie ta fundamentalna różnica. A kto kocha Idiotę? Na to pytanie odpowiedzi szukają wszyscy – nie tylko postacie, które spotyka Idiota – również ci, którzy mogą idiotę spotkać. Prawda jest taka, że kto idiotę kocha ten sam idiotą jest. A każdy kto ma w sobie trochę z idioty, potrafi kochać…przynajmniej trochę.

Micky wraz kilkoma kolegami napada na bank. Później w pociągu, w drodze do dawnej ukochanej Marie, poznaje Leona, który się do niego przyłącza.

Michel uważa kradzieże kieszonkowe za swoje hobby. Mężczyzna szybko zostaje aresztowany, co daje mu szansę na zastanowienie się nad sobą. Jednak po wyjściu na wolność wraca do kradzieży, wiedząc, że to jedyny sposób, w jaki może się wyrazić.

Adaptacja dramatu Fiodora Dostojewskiego. Grupa rosyjskich anarchistów wraca w 1870 roku ze Szwajcarii do ojczyzny, wioząc ze sobą plany przyszłej rewolucji. Iwan Szatow chce zerwać z nihilistycznymi poglądami. Z przywódcą grupy - Nikołajem Stawroginem jest poróżniony nie tylko prywatnie. Dzielą ich także poglądy polityczne. Nikołaj tymczasem uknuł spisek.

Historia niemieckiej rodziny Essenbeck, przemysłowców, właścicieli fabryki, rozgrywająca się w latach 1933-34, czyli od pożaru Reichstagu do "nocy długich noży". Opowieść o zawiści, walce i upadku godności. Visconti czerpie tu z MacBeth'a, Demonów Dostojewskiego, jak i z Thomasa Manna i z Götterdämmerung Wagnera.

Ekranizacja słynnej powieści Fiodora Dostojewskiego o tym samym tytule, z muzyką Janusza Hajduna. Zbrodnia i kara to opus magnum Piotra Dumały. Prawdę o ludzkiej psyche wyraził tu z mistrzostwem godnym Bergmana. W filmie nie pada ani jedno słowo, ale perfekcyjna narracja sprawia, że akcja, stany umysłu zabójcy i sceneria Petersburga pozostają w doskonałej jedności, a najprostsze przedmioty, zegarek czy siekiera, "mówiąc o sobie" mówią o Raskolnikowie. Stwarza to precyzyjną notację stanów umysłu zabójcy i portret psychologiczny równie głęboki jak ten, który Dostojewski oddał słowami.