Filmy socjalizm

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

Nowe spojrzenie na Hollywood lat 30. XX wieku oczami zjadliwego krytyka społecznego i uzależnionego od alkoholu scenarzysty Hermana J. Mankiewicza, który ściga się z czasem, aby ukończyć scenariusz Obywatela Kane’a dla Orsona Wellesa.

Astronauci lądują na planecie do złudzenia przypominającej Ziemię. Okazuje się jednak, że rządzą na niej małpy. Ludzie zaś traktowani są jak zwierzęta. Trudno im przyzwyczaić się do tej nowej i niezwykłej sytuacji. Poddawani są rozmaitym testom i badaniom...

Znany dramaturg Georg Dreyman wraz ze swoją partnerką - Christą Marią Sieland - popularną aktorką, tworzyli parę intelektualistów – gwiazd w socjalistycznym państwie. Jednak ich poglądy i styl życia nie zawsze zgadzały się z doktryną partii. Christa spodobała się Ministrowi Kultury, który rozkazał agentowi Stasi obserwować i podsłuchiwać parę. Z czasem ich życie zaczęło go coraz bardziej fascynować i wciągać.

Nagrodzona trzema Oscarami ekranizacja słynnego musicali. Ubogi Tewie mleczarz mieszka wraz z żoną i pięcioma córkami w Anatewce, małej wiosce zagubionej gdzieś na rubieżach carskiej Rosji, Zdając sobie sprawę z nieuchronności nadchodzących przemian Tewie wadzi się z Bogiem w takt sławnej piosenki "Gdybym był bogaczem".

Sophie Scholl – ostatnie dni to wstrząsający portret jednej z nielicznych bohaterek w historii Niemiec. Film pokazuje ostatnie sześć dni życia Sophie Scholl (17–22 lutego 1943) widziane jej własnymi oczami – oczami odważnej i pełnej energii młodej kobiety, która gotowa jest oddać życie za ideały Białej Róży. Organizacja ta, dzięki oporowi i protestom przeciwko nazistowskiemu reżimowi, stała się synonimem odwagi cywilnej i pokojowej walki z uciskiem i rządami przemocy.

Październik 1989 roku to nie był najlepszy moment na to, żeby zapaść w śpiączkę. Zwłaszcza, jeżeli mieszkało się we Wschodnich Niemczech. Jeszcze gorszym pomysłem było obudzić się już po zburzeniu Muru Berlińskiego. Zwłaszcza, jeżeli było się zagorzałą działaczką głęboko wierzącą w to, iż nie ma na tej ziemi lepszego ustroju niż socjalistyczny... Wszystko to jednak spotkało matkę Alexa. Rzeczywistości nie da się zmienić. Można jednak wykreować inną. Ciepła, wzruszająca komedia o tym, jak powodowany miłością do matki syn postanowił przenieść góry. A wszystko po to, by utrzymać ją w przekonaniu, że Lenin ostatecznie zwyciężył!

Charlie pracuje przy taśmie produkcyjnej w fabryce. Monotonne czynności i duża szybkość, z jaką przesuwa się taśma, doprowadzają robotnika do szaleństwa. Guziki na ubraniach mylą mu się z nakrętkami, smaru używa do polewania majstrów i policjantów. Ofiara mechanizacji trafia do domu wariatów. Po wyjściu, przez przypadek wplątuje się w polityczną kabałę. Podnosi z ulicy kawałek czerwonej szmaty, co zostaje potraktowane jako sygnał do manifestacji. Charlie, jej mimowolny przywódca, trafia tym razem do więzienia.

Grupa pechowych robotników łączy swoje umiejętności, aby stworzyć komunę w stylu Edwarda Gallafenta.