Filmy zazdrość, wspomnienie

Codzienne życie zwykłych ludzi – pracowników laboratorium w jednym z instytutów medycznych w Warszawie oraz ich rodzin. Losy i drogi życiowe głównych bohaterów przecinają się w coraz to nowych punktach, powstają różne nowe relacje. Na przemiany w życiu prywatnym głównych postaci niebagatelny wpływ mają coraz dynamiczniejsze przekształcenia związane z rokiem 1989.

Współczesny serial, zarazem zabawny i sentymentalny, utrzymany w tonacji pół żartem - pół serio. Pokazuje świat młodych i wykształconych ludzi, którzy choć nastawieni na realizację osobistych ambicji dostrzegają, że życie nie ogranicza się do kariery zawodowej i finansowego sukcesu. To opowieść o związkach międzyludzkich, poszukiwaniu bliskości, przyjaźni i miłości.

Młoda skrzypaczka Marta będąc na stypendium w Nowym Jorku poznaje słynnego dyrygenta Johna Lasockiego, którego łączyła przed laty wielka miłość z jej matką. Pod wpływem tego spotkania w Lasockim odżywają wspomnienia dawnego uczucia. Postanawia przyjechać do Polski, by w rodzinnym mieście Marty poprowadzić wykonanie V symfinii Beethovena. Mąż Marty - Adam będący dyrygentem owej orkiestry początkowo widzi w wizycie wielkiego mistrza szansę dla siebie, ale dostrzegając fascynację, jaką Lasocki budzi w Marcie, zaczyna być zazdrosny.

Kate jest dziennikarką w poczytnym magazynie. Gdy jej ostatni artykuł zostaje odrzucony, jej nowym tematem ma być historia o miłości. Aby utrzymać pracę, Kate ma na to tylko jeden dzień, więc zaczyna myśleć o przeszłości i swoich historiach miłosnych które mogłaby opisać, lecz zaczyna się zastanawiać czy jest odpowiednią osobą o której może być ten artykuł.

Ewa jest młodą wdową, plastyczką, Adam to przystojny architekt. Poznają się na wernisażu podczas wystawy jej obrazów. Zawiązuje się między nimi związek, ale zaborczość i chorobliwa zazdrość Ewy powoduje ciągłe konflikty między kochankami...

Rozgrywający się w przedwojennym Budapeszcie romantyczny melodramat, którego głównym tematem jest trójkąt miłosny. Tytuł filmu odnosi się do słynnej ballady, która w latach 30. wywołała ogromna falę samobójstw, i rzeczywiście rzeczona piosenka okazują się być istotą obrazu.

Obydwoje są młodzi, obydwoje pochodzą z tej samej mieszczańskiej klasy, choć z ogromnie odległych jej krańców. Mają różne charaktery, sposoby bycia, pojęcie o życiu. W dobrych chwilach starają się znaleźć kompromis. Na ogół bezskutecznie. Są do siebie przywiązani, niekiedy tylko skazani na siebie. Ta wspólnota jest im potrzebna, bo takie są akurat wokół nich warunki, taki czas, tacy oni sami. Ich miłość jest różna, chociaż u obojga jednakowo zachłanna i egoistyczna.

Diana (Penélope Cruz) i Santi (Gabino Diego) poznali się w niecodzienny okolicznościach. On pracował w hotelu w Madrycie, w którym zatrzymali się The Beatles. Ona ukryła się pod łóżkiem w pokoju swojego idola Johna Lennona, aby wreszcie go poznać. Ich uczucie wybuchło nagle, ale nie dane im było być ze sobą. Po latach spotykają się równie przypadkiem w hotelu w Paryżu. Ona ma kolację z królem Hiszpanii, on zaś jest jego ochroniarzem. Obije ułożyli sobie życie, jednakże uczucie wybucha z nową siłą.

Wrzesień 1938 roku. Mimo zabiegów polityków w powietrzu wyczuwa się napięcie - zbliża się wojna, a wraz z nią koniec epoki. W kurorcie po francuskiej stronie kanału La Manche ginie Joel Gries. Policja stwierdziła samobójstwo, ale z Londynu przyjeżdza inspektor Cross, przyjaciel zmarłego. Podejmuje rutynowe śledztwo, nie przypuszczając nawet, że dotrze na skraj tajemnicy, za którą kryje się kazirodczy związek i bratobójstwo. Ale fatum nadal ciąży nad rodziną Griesów. Czy inspektor Cross zdoła przerwać łańcuch zbrodni?

Charlie dowiaduje się, że wśród ofiar ataku na World Trade Center w Nowym Jorku jest cała jego rodzina. Mężczyzna nie wie, jak poradzić sobie z bólem po stracie najbliższych. Postanawia odnowić znajomość ze starym kolegą z lat szkolnych, z którym kiedyś dzielił mieszkanie. Odradzająca się po latach przyjaźń wydaje się być najlepszym lekarstwem na przeżycie bólu i rozpaczy po tragedii, która go spotkała.