Filmy surrealizm, satyra

"Widmo wolności" składa się z luźno powiązanych ze sobą scen, które przedstawiają najdziwniejsze sytuacje. Główną ideą filmu, było wywrócenie standardowego pojmowania świata, do góry nogami. Oglądamy więc obiad, przy którym goście siedzą na muszlach klozetowych, a jeść udają się na osobności, do ustronnej kuchni; grupę mnichów grających w pokera o święte medaliki; rodziców, którzy poszukują swojej córeczki, chociaż ta wszędzie chodzi z nimi; parę, która gorszy się na widok zdjęć różnych zabytków; czy wreszcie snajpera, który po zabiciu grupy ludzi, dostaje wyrok śmierci, a jednak wychodzi spokojnie na wolność i rozdaje autografy.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Idylliczna wyprawa na wieś staje się niekończącym się koszmarem korków, rewolucji, kanibalizmu i mordowania, gdy francuskie społeczeństwo burżuazyjne zaczyna się załamywać pod ciężarem własnych zainteresowań konsumenckich.

Trzyosobowa rodzina błądzi na pustynnych drogach i dociera do obskurnego zajazdu prowadzonego przez równie odpychającego Torgo. Z powodu awarii samochodu zmuszeni są zatrzymać się tu na noc. Po zapadnięciu zmroku do życia budzi się pan Torgo i jego żony, będący wyznawcami okrutnego boga Manosa.

Błyskotliwy, surrealistyczny, zabawny - zachwycali się krytycy. Dzieło Felliniego nie każdego jednak zachwyci. Ale też nikogo nie pozostawi obojętnym wobec tego filmu. Oto poznajemy Snaporaza - kobieciarza, który nie marnuje żadnej okazji do podboju. Jedna z tychże okazji powoduje, że nasz bohater podążając za nią trafi wprost do miasta, które od początku wydaje się być inne niż zwykłe miasta - jest to bowiem miasto kobiet, w którym na dodatek akurat trwa kongres feministek. Snaporaz trafia więc prosto w środek agresywnych, pożądających i kipiących nieskrywanym seksapilem kobiet, które w połączeniu z męskimi fantazjami głównego bohatera, kreowanego przez Marcello Mastroianniego, są kanwą opowieści Felliniego.

Norville Barnes dostaje posadę w firmie Hudsucker Industries. Jest z tego bardzo zadowolony. Wkrótce pragnie przedstawić swój projekt zabawek. Ale powoli zdaje sobie sprawę jak działa ta potężna firma...

Zrealizowany przez Terry Gilliama i ekipę Monty Pythona film. Opowieść o młodym technokracie, mogącym tylko we śnie wyrwać się z totalitarnego, zamkniętego kręgu wszechogarniającej biurokracji. Wymarzonym miejscem ucieczki staje się mityczne Brazil - gdzie można przeżyć wszystko: pokonać smoka, latać na własnych skrzydłach i ratować uciśnione dziewice. Jednak prawdziwa okazuje się tylko czarna, ponura rzeczywistość.

Samotna kelnerka Cecilia (Farrow) znajduje ukojenie w projekcjach filmowych. Uzależniona od srebrnego ekranu, odwiedza kino kiedy tylko może. Oglądając kolejny raz seans Purpurowej róży z Kairu Cecilia nie może się spodziewać, że czeka ją przygoda, która na zawsze odmieni jej szare życie. Zaskoczona wyjściem z ekranu głównego bohatera odkrywa wielkie zauroczenie filmową postacią. To romans, na który czekała całe życie. Los ma dla niej jeszcze większą niespodziankę - wkrótce Cecilia poznaje aktora, który stworzył ową kreację. Zakochana w ideale i zauroczona gwiazdą z pierwszych stron gazet, skromna wielbicielka kina odkrywa, że granicę pomiędzy rzeczywistością a fantazją wyznacza tylko przyspieszone bicie serca...

Film Linklatera stawia pytania i udziela niejednoznacznych odpowiedzi. Czym są dla nas sny? Ucieczką do innego świata? Odbiciem życia "na jawie"? A może da się z nich przepowiedzieć przyszłość? Główny bohater przez cały film śni. Spotyka tam wiele charakterystycznych postaci. Każda z nich mówi mu coś na temat snów, albo medyczne czy też naukowe wytłumaczenia, albo zwykłe ludzkie wyobrażenia. Bohater próbuje zrozumieć całą złożoność i zawiłość snów.

Niemieckie naloty na Belgrad w 1941 roku zbiegają się z rozpoczęciem rewolty "towarzysza" Marko (Miki Manojlovic). Wykorzystując wojenny rozgardiasz towarzyszący klęsce, Marko wciąga swego naiwnego i zapalczywego przyjaciela Blacky'ego (Lazar Ristovski) w handel bronią, przemyt złota i powstańczą walkę przeciw Niemcom. Marko umieszcza w piwnicy grupę uchodźców, których zachęca do wyrobu broni i innych artykułów, które sprzedaje z ogromnym zyskiem na czarnym rynku. Mimo zakończenia wojny Marko utrzymuje mieszkańców piwnicy w przekonaniu o trwającej wciąż nazistowskiej okupacji. Trwa to przez piętnaście lat. Więźniowie podziemi harują dzień i noc, tymczasem nad ich głowami Jugosławia ulega kolejnej iluzji - kultowi Tito. Podziemny teatr cieni upada w 1961 roku podczas wesela, pijana kochanka Marko Natalia (Mirjana Jokovic) wyznaje jego zdradę Blacky'mu. Trzydzieści lat póżniej w 1991 roku Blacky dowodzi jednostką komandosów, która uczestniczy w najbardziej krwawych operacjach wojny domowej. Niewyobrażalne okrucieństwa, gwałty i zbrodnie doprowadzają go do szaleństwa- powraca on do opuszczonej przed trzydziestu laty piwnicy.