Filmy zmartwychwstanie, dobro kontra zło

Set planuje przejąć władzę nad Egiptem. Przeszkodzić mu postanawia złodziejaszek Bek z pomocą Horusa i Hathory - bogini Ziemi, muzyki, radości.

Po wygranej bitwie na Ziemi Autobotów z Deceptikonami, ci wraz z Samem decydują się pozostać na Ziemi. Sam zaczyna uczęszczać do uniwersytetu z nadzieją odzyskania dawnego, nastoletniego życia, nie podejrzewając nawet, że Deceptikoni planują powrócić. Po zniszczeniu Megatrona na Ziemi pozostają tylko Scorpinok i Barricade, a Starscream postanawia polecieć na Cybertron i zostać ich nowym przywódcą. Razem z nową armią przybywa po raz kolejny na Ziemię, by walczyć z Autobotami, wskrzesić Megatrona i zapanować nad wszechświatem. Na Ziemi rozpocznie się kolejna epicka wojna pomiędzy zwaśnionymi rasami robotów.

Obdarzony regeneracyjnymi zdolnościami mutant przemierza kolejne lata szukając życiowego celu, zamiast tego odnajduje go wojsko.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

„Władca Pierścieni” w wydaniu animowanym – przepełniona kolorami i grafiką ekranizacja legendarnej trylogii J.R.R. Tolkiena. Opowieść o przygodach mieszkańców Śródziemia, o sympatycznych Hobbitach oraz ich przyjaciół i wrogów.

Stary król walczy z chłopskim powstaniem. Podczas kolejnej bitwy ginie, a jego syn zostaje ciężko ranny. Królowa prosi o pomoc sędziwego smoka, ten odstępuje królewiczowi połowę swego serca - pod warunkiem, że obdarowany będzie przestrzegał kodeksu rycerskiego.

Angel, wampir z duszą przybywa do Los Angeles, żeby pomagać ludziom mającym problemy i w ten sposób zyskać odkupienie.

Do małego miasteczka Jeruzalem wprowadza się tajemniczy sprzedawca antyków. Już następnej nocy znalezione zostaje ciało małego chłopca. Niestety kolejne noce przynoszą nowe ofiary i co gorsza uważani za zmarłych mieszkańcy wracają. Kilka dni później wampiry opanowują niemal całe miasteczko i tylko kilku ocalałych postanawia ich powstrzymać. Tylko, że najpierw trzeba odszukać ich leże i mistrza.

Lord Darken Rahl, uosobienie zła, pragnie zawładnąć krainą Midlandów i zniszczyć ludzkość. Zgodnie z przepowiednią, powstrzymać go może tylko Poszukiwacz, człowiek, którego przeznaczeniem jest pokonać Rahla. Jednak od tysiąca lat taki ktoś się nie pojawił. Ale pewnego dnia niedostępną dla zwykłych śmiertelników Granicę między pełnymi czarów Midlandami i wolną od magii, spokojną krainą Westlandu przekracza Kahlan Amnell, ostatnia ze Spowiedniczek - członkiń starożytnego zakonu kobiet, które poprzysięgły stać na straży prawdy. Obdarzona magiczną mocą Kahlan ucieka przez ludźmi Darkena Rahla, którzy podczas pościgu zabili już jej siostrę Dennee. Kahlan chroni się po drugiej stronie Granicy. Niestety, dowodzeni przez zaciekłego Ranssyna Fane’a, oficera D’Harańskiej armii, rycerze Rahla również wdzierają się do Westlandów, kontynuując pościg za Spowiedniczką. W obronie ściganej kobiety staje Richard Cypher, który wiódł dotąd szczęśliwy, prosty żywot leśnego drwala. Wspólnymi siłami oboje pokonują napastników, a Ranssyn Fane spada z wysokiej skały w przepaść. Kahlan rusza w dalszą drogę, a Richard wraca do domu i z przejęciem opowiada ojcu o tym, co się wydarzyło. George Cypher z trwogą przyjmuje jego słowa. Przeczuwając śmiertelne niebezpieczeństwo grożące synowi, wysyła go do mieszkającego w lesie czarodzieja Zeddikusa Zu’l Zorandera zwanego też Zeddem. Tam Richard ponownie spotyka Spowiedniczkę, która również pragnęła odnaleźć Zedda.

„Historyja...” ilustrująca wydarzenia Wielkiej Nocy wędrowała przez polskie sceny przez 400 lat. Współcześnie odżyła w latach 60. i 70. Głośna inscenizacja Kazimierza Dejmka ze scenografią Andrzeja Stopki w łódzkim Teatrze Nowym w 1961 r., rok później w Narodowym, grana potem w wielu innych teatrach w kraju i za granicą dała początek pewnej tradycji teatralnej. Piotr Cieplak zerwał z kanonem inscenizacyjnym wytyczonym przez Dejmka i Stopkę. Stworzył misterium na wskroś współczesne, przeniknięte duchem wiary, ewangeliczną prostotą, dotykające podstawowego problemu naszego świata – tajemnicy zła i przemocy. Diabły i anioły są zwykłymi ludźmi, we współczesnych kostiumach, podobnie jak Jezus, który też jest zwyczajnym człowiekiem. Reżyser wprowadził na scenę rockową grupę Kormorany i ostrą muzykę zamiast chórów anielskich. Wykorzystał proste, ale też „głośne” elementy scenograficzne, m.in. w kulminacyjnej scenie walki Jezusa z diabłami olbrzymia stalowa tuleja przetacza się na jedną i drugą stronę, jakby ważyła się szala zwycięstwa w odwiecznej walce dobra ze złem. Inscenizacja nawiązująca do konwencji wielkich widowisk rockowych wzbudziła entuzjazm zwłaszcza wśród młodych widzów.