Filmy front

Akcja filmu rozgrywa się w latach 1936–1942. Paweł Lasoń zostaje skazany na osiem lat pozbawienia wolności. Jest przekonany, że zdradził go Stefan. Po wybuchu wojny w 1939 roku ucieka z aresztu, rozpoczyna działalność konspiracyjną na Śląsku. Wkrótce Niemcy aresztują jego żonę. Paweł jest przekonany, że to ponownie sprawa Stefana. Dopiero śmierć przyjaciela pokazuje, że to nie on był zdrajcą.

Zima 1945 roku. Emerytowany maszynista Walczak prowadzi transport wojskowy na front zachodni. Towarzyszy mu Roman. Droga przez wyzwolone tereny jest nadal niebezpieczna. Zostają ostrzelani przez Niemców, ginie część załogi, spotykają dziewczynę z obozu. Na stacji ich pociąg zostaje opanowany przez Niemców. Od teraz muszą być na ich usługach.

Styczeń 1945r roku. Do niewielkiej wioski zbliża się front. Niemcy powoli wycofują się z zajmowanych terenów. Dość niespodziewanie pojawia się radziecki czołg, który zostaje ukryty w stogu siana, a żołnierze ukrywają się u gospodarza Walendowskiego. Czołgiści niszczą amunicję okupantów, Ci w odwecie grożą pacyfikacją całej wioski.

Film składa się z krótkich opowiadań o uczestnikach II wojny światowej, którzy powrócili z frontu i teraz starają się na nowo ułożyć swoje życie w cywilu. Bohaterowie wojny, m.in.: major Kornew, były inżynier wielkiego pieca; sierżant Samosejew w przyszłości przewodniczący kołchozu; porucznik Rudnikow oczekuje ekspedycji arktycznych, a porucznik Bela Muchtarowa wyrusza z geologami na wschód...

Historia kilku tygodni, które spędził na leczeniu w szpitalu młody porucznik Wołodia w Moskwie latem 1942 roku. Trwa druga wojna światowa, na froncie giną ludzie a Wołodia w żaden sposób nie może przyzwyczaić się do moskiewskiego, powszedniego życia. Pewnego dnia otrzymuje propozycję podjęcia dalszej służby bez specjalnego ryzyka, jednak rezygnuje z niej, gdyż dla niego to byłoby zdradą wobec walczących kolegów...

Czasy drugiej wojny światowej. Historia opowiedziana przez już dorosłego człowieka o jego dziecięcych wrażeniach ze zdarzeń w północnym miasteczku Zaozerje, gdzie ludzie żyli, kochali, płakali i czekali na wiadomości z frontu.

Film przedstawia prawdziwą historię tureckiej wioski Van, która podczas I Wojny Światowej staje w obliczu zagrożenia. By pomóc krajowi, wysyła 120 chłopców w wieku od 12 do 17 lat, by poprzez góry zanieśli swojemu wojsku niezbędną amunicję, której brakuje na froncie. W trakcie podróży zostali oni zaatakowani przez nieprzyjaciela, a w drodze powrotnej musieli zmierzyć się z zamiecią śnieżną. Do domu powrócili tylko nieliczni...

1942 rok. Okupowany Paryż. Zastępca reżysera a zarazem członek francuskiego ruchu oporu Jean-Devaivre przyłącza się do niemieckiego studia filmowego "Continental Films" aby uniknąć podejrzeń i uzykać namiastkę bezpieczeństwa. Przez wiele następnych lat szpieguje reżyserując francuskie filmy produkowane przez Niemców...

Inspiracją do powstania tej telewizyjnej produkcji była autentyczna historia, która wydarzyła się w czasach II wojny światowej na terenie Generalnej Guberni. Opowieść, po której pozostał jedynie sygnet i nigdy nie przeczytany list, to portret wzajemnych relacji kobiety i mężczyzny, których wojna postawiła po dwóch stronach barykady. Dla Elżbiety, polskiej hrabiny jest oczywiste, że w takim układzie nie ma szans na miłość. Kapitan Friedrich von Odenthal, niemiecki oficer stacjonujący w majątku hrabiny, mimo wszystko liczy na to, że jego uczucie do hrabiny zostanie odwzajemnione - w końcu łączy ich umiłowanie kultury i sztuki, szlacheckie pochodzenie, wrażliwość.

Jakub urodził się w małej wiosce, której środkiem przepływa rzeka. Swego czasu rzeka ta stała się granicą dzielącą zabór rosyjski i austriacki. Dzieci z obu brzegów, nie bacząc na sztuczne podziały wspólnie bawią się, przeżywają młodzieńcze miłości. Józek żeni się z Magdą, dziewczyną zza rzeki. Zbliża się nieuchronnie I wojna światowa i Jakub zostaje powołany do wojska. Wieś staje się terenem zbrojnych walk, a Jakub musi stanąć do niechcianej, bratobójczej walki z dawnymi kolegami zza rzeki...