Filmy Iran

Mniej więcej 1500 lat temu w Bamian zostały wyrzeźbione w skale 30-metrowe posągi Buddy. Wznosiły się one w centrum jaskiń klasztornych, w których niegdyś mieszkało aż 3000 mnichów - wówczas Bamian pełniło rolę duchowej stolicy Afganistanu. W 2001 r. pomniki zostały wysadzone przez Talibów, którzy w ten sposób zniszczyli część światowego dziedzictwa. W jednej z jaskiń dawnego klasztoru mieszka dorastająca Bakhtay wraz z rodziną. W czasie, kiedy chłopcy w jej wieku z trudem uczą się alfabetu, ona musi siedzieć w domu. Bakhtay też chce nauczyć się czytać i pisać, więc marzy o tym, że będzie uczęszczać do nowej szkoły dla dziewcząt po drugiej stronie rzeki.

Film opowiada o Mamo - "kurdyjskim Mozarcie", który po upadku Saddama Husseina jedzie na koncert do irackiego Kurdystanu. Jego utopijna wizja "muzyki wolności" wydaje się bliska spełnienia. Dopełnieniem koncertu ma być kobiecy śpiew, który od czasu rewolucji islamskiej jest zakazany w Iranie, lecz stanowi nieodłączny element tradycyjnej muzyki Kurdów. Również muzyka Mamo skomponowana jest tak, że jej istotę stanowi kobiecy głos. Dlatego Mamo zamierza wziąć ze sobą w tę podróż śpiewaczkę i "przemycić" ją przez granicę irańsko-iracką, która przecina w pół jego ojczyznę... Podróży towarzyszy zła przepowiednia w związku ze zbliżającą się pełnią księżyca. Mamo nie zważa jednak na ostrzeżenia i złe wróżby, nic nie jest w stanie zmusić go do zmiany planów.

Dwójka młodych ludzi - dziewczyna i chłopak - po odsiedzeniu wyroku podejmują decyzję o założeniu zespołu. Jadą do Teheranu, aby tam poszukać ludzi do składu. Szans na grę w ojczyźnie nie mają, planują więc wyjazd do Europy, ale do tego potrzebne są paszporty i dużo pieniędzy...

Do szkoły dla niewidomych w Teheranie po swoje dzieci przyjeżdżają rodzice, aby je zabrać na wakacje. Wszystkie dzieci wyjeżdżają, tylko ośmioletni Mohammad ciągle czeka na swojego ojca. Kiedy ten w końcu przyjeżdża, pyta nauczycieli, czy jego syn nie mógłby zostać w szkole na stałe. Nauczyciele odmawiają. Ojciec zabiera więc Mohammada do domu, który znajduje się w górach na północy Iranu. Podróż ta jest pełną radości afirmacją życia i świata.

Aby przypomnieć rozmiar szoku z 11 września, aby zaświadczyć o tych wydarzeniach na całym świecie, aby lepiej pojąć ludzki wymiar tej tragedii, aby emocjom towarzyszyła refleksja, aby każdemu oddać głos, wspólny film 11 reżyserów o różnych korzeniach i z różnych kultur, 11 spojrzeń na tragiczne wydarzenia, które miały miejsce w Nowym Jorku 11 września 2001 roku, 11 punktów widzenia angażujących ich własne sumienie. Całkowita wolność twórcza.

Opowieść o kobiecie żyjącej w Iranie, kraju w którym kobiety bez mężczyzn traktowane są jak duchy, same nie mogą nawet zameldować się w hotelu, nie mówiąc o czerpaniu przyjemności z życia. Noora się jednak nie poddaje i wciąż stara się walczyć z biurokratycznym reżimem o samorealizację jako kobieta, prawnik, żona bez męża przy boku, gdyż ten musi się ukrywać.

Grupa mężczyzn wchodzi na górę niosąc wielkie, czarne tablice. Są to nauczyciele idący szukać uczniów w Kurdystanie na terenie Iranu blisko irańskiej granicy. Film skupia się na losach Saida i Reeboira, których tablice znajdą wiele innych zastosowań niż jedynie podstawowe przekazywanie wiedzy.

Dramat Bahmana Ghobadiego był pierwszym filmem wyprodukowanym w Iraku po upadku reżimu Saddama Husajna. Jego akcja rozgrywa się na pograniczu iracko-tureckim zamieszkałym przez społeczność kurdyjską. Stany Zjednoczone wypowiedziały wojnę Irakowi, Kurdowie czekają więc na wyzwolenie spod irackiego reżimu. Są wśród nich dzieci: sieroty, którym przewodzi Kak Satellite. Pod jego kierownictwem dzieci z narażeniem życia oczyszczają okolicę z min lądowych. Satellite zna kilka słów po angielsku i ma opinię światowca. Tylko on w okolicy umie montować anteny satelitarne, dzięki którym mieszkańcy mogą dowiedzieć się, jak przebiega wojna. Autorytet Satellite'a zostaje zagrożony, kiedy do wioski przybywa tajemnicze rodzeństwo: piękna Agrin i jej niepełnosprawny brat Henkov. Chłopiec zdaje się posiadać dar jasnowidzenia.

Mamy wolną wolę i teoretycznie możemy zrobić wszystko. Gdy okazuje się, że bohater filmu chce sobie odebrać życie i przygotował już sobie "grób" w postaci dołu w ziemi, zaczyna się problem. Kto go zakopie? Ludzie, których prosi - odmawiają. Na ironię losu prośbę tę chce spełnić mężczyzna, który też chciał się kiedyś targnąć na własne życie, a odwiódł go od tego...