Filmy lustro, relacja matka-syn, naga pierś

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Julia jest alkoholiczką. Lubi spędzać wieczory na imprezowaniu, co często kończy się utratą pamięci, i budzeniem się w obcych miejscach. Przez swój nałóg traci pracę. Jej jedyny przyjaciel Mitch, wysyła ją na spotkanie AA gdzie spotyka sąsiadkę Elenę. Kilka dni później Julia traci przytomność na ulicy, a gdy się budzi stwierdza, że jest w mieszkaniu sąsiadki. Elena opowiada jej historię o swoim synu, który mieszka z bardzo bogatym dziadkiem.

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.

Historia niemieckiej rodziny Essenbeck, przemysłowców, właścicieli fabryki, rozgrywająca się w latach 1933-34, czyli od pożaru Reichstagu do "nocy długich noży". Opowieść o zawiści, walce i upadku godności. Visconti czerpie tu z MacBeth'a, Demonów Dostojewskiego, jak i z Thomasa Manna i z Götterdämmerung Wagnera.

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.

Bernie Lootz (William H. Macy) jest najbardziej pechowym facetem w Las Vegas. W dodatku jego pech jest zaraźliwy. Z tego powodu pracuje w kasynie. Jego głównym zadaniem jest przynoszenie pecha graczom, którzy mają za dużo szczęścia przy stole. W swoim zawodzie jest najlepszy, aż do dnia, w którym zakochuje się z wzajemnością w kelnerce (Maria Bello). Gdy zaczyna przynosić graczom szczęście, właściciel kasyna (Alec Baldwin) próbuje przerwać ich romans.

Harvey (Grégoire Colin), nieśmiały młodzieniec z prowincji, wita grupę gruzińskich chórzystów w towarzystwie Dinary (Dinara Drukarova), ich tłumaczki i służy jako przewodnik po Paryżu. Chłopiec dowiedział się, że jego ojciec może jeszcze żyje i wyrusza na poszukiwanie go, spotykając po drodze wielu znajomych i przyjaciół ojca.