Dokumentalny 1970

Fabularyzowany dokument relacjonujący przebieg procesu w Norymberdze, opierający się na autentycznych materiałach i stenogramach. Przebieg procesu na bieżąco komentuje Karol Małcużyński, naoczny świadek tamtego wydarzenia. Wykorzystano także fragmenty archiwalnego filmu z obozu w Oświęcimiu.

Śpiewa Violetta Villas jest polskim filmem muzycznym dokumentującym program rewiowy artystki amerykańskiego "Casino de Paris" Violetty Villas. Składa się na niego sześć scen z poszczególnymi piosenkami i ariami operowymi, m.in. "Straners in the Night", "My Heart Belongs to Daddy", "Free Again" oraz "L'amour est un Oiseau Rebelle". W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej po premierze filmu, obwołano go "amerykańskim kiczem" oraz "nieprzystającym do rzeczywistości socjalistycznej", jednak niezależni krytycy doceniali "pewność siebie, z jaką Villas wkracza na estradę, obnosi swe stroje, demonstruje swe wdzięki i śpiewa najbanalniejsze słowa o miłości ujawniając ekstrawagancję, ale i indywidualność". Produkcja ta jest jedynym filmem muzycznym powstałym w PRL, nawiązującym do pełnej przepychu poetyki rewiowej.

Dokument stanowiący zapis czterodniowego festiwalu muzycznego zorganizowanego w 1969 roku. Odbył się on na farmie niedaleko Nowego Jorku. Był wydarzeniem nie tylko muzycznym, ale przede wszystkim obyczajowym. Film za pomocą wyszukanych metod technicznych (multiwizja, kwadrofonia) odtwarza to, co działo się na estradzie i na widowni. Dla młodocianych fanów rocka rzadka okazja poznania idoli lat sześćdziesiątych, takich jak Jimi Hendrix, Ten Years After czy The Who.

Film nakręcony podczas legendarnego koncertu w Las Vegas latem 1970. Archiwista Rick Schmidin zmiksował cyfrowo dźwięk i obraz oraz wzbogacił film o ponad pół godziny nigdy dotąd nie oglądanych materiałów. Dzięki niemu zobaczymy ujęcia z prób i nowe wersje klasycznych przebojów.

Dokument przedstawia codzienne życie surfera, jako sposób na życie zgodny z naturą.

Na pokładzie "France" Jean-Jacques i Kim pozują do sesji fotograficznej. Scena ślubna, którą grają z przekonaniem, jest bardzo intrygująca dla pasażerów. Zwłaszcza dla Sylvie, która szybko zakochuje się w przystojnym playboyu. Kamera François Reichenbach rejestruje reakcje kilku postaci na statku. Wkrótce wszyscy są zirytowani tą kamerą, która ich śledzi.