Filmy Włochy

Dorian Gray ma wszystko czego można sobie wymarzyć, jest młody, przystojny i bogaty, a w dodatku poznaje piękną aktorkę Sybil, w której się zakochuje. Wszystko zmienia się gdy młodzieniec otrzymuje swój portret, namalowany przez przyjaciela. Od tej chwili odrzuca ukochaną i zaczyna spełniać swoje wyuzdane fantazje niszcząc każdego kto się z nim zetknie. Co ciekawe z upływającymi latami starzeje się tylko jego wizerunek na portrecie a on sam wciąż pozostaje młody.

Ludzie płynący małym statkiem wycieczkowym odnajdują dryfującą po wodzie lalkę. Od tej chwili na jednostce i wokół niej zaczynają dziać się dziwne rzeczy, a kolejni pasażerowie i członkowie załogi giną w niewyjaśnionych okolicznościach.

Cztery dziewczyny z domu publicznego, postanawiają rozpocząć nowe życie i zakładają ze swoich oszczędności restaurację. Po pierwszych sukcesach następuje krach: nikt im nie okazuje pomocy, muszą ponownie wrócić na ulicę. Nie uległy jednak i od nowa gromadzą oszczędności, by podjąć nową próbę.

Ciąg dalszy frustrujących przygód skromnego pracownika, który cały czas musi spełniać życzenia i pragnienia swoich przełożonych. Źle traktowany, a wręcz poniżany zaczyna się buntować.

W Rzymie, za panowania Nerona, młody pogański generał Marek Winicjusz zakochuje się w pięknej chrześcijańskiej zakładniczce o imieniu Licia.

W starym klasztorze dochodzi do serii tajemniczych i makabrycznych samobójstw oraz morderstw. Wierząc, że jest to sprawka ciemnych mocy, Ojciec Inardo prosi o pomoc swoich przełożonych. Wkrótce wysłany tam zostaje Ojciec Valerio, mający zbadać czy rzeczywiście jest tam coś nadprzyrodzonego.

Klasyka filmu "płaszcza i szpady". Nakręcona z rozmachem błyskotliwa adaptacja znanej powieści Michela Zevaco.Za czasów młodości Ludwika XIII, młody szlachcic (Jean Marais) przyjeżdża do Paryża ze swoim wiernym towarzyszem (Bourvil) w poszukiwaniu młodej kobiety, pięknej i tajemniczej, która kiedyś uratowała mu życie (Elsa Martinelli). Obaj zostają wplątani w dworskie intrygi, a pojedynki i spektakularne wyczyny przeplatają się w walce o obronę młodego króla.

W Rzymie w 187 roku. Marcus Porcius Cato (Vittorio Gassman), znany jako „Cenzor”, prosi dwóch braci Publiusa Corneliusa Scipio (Marcello Mastroianni), zwanego „Afrykańczykiem”, i Lucjusza Corneliusa Scipio (Ruggero Mastroianni), zwanego „Azjatą”, o wyjaśnienie zniknięcia 500 talentów podczas ich kampanii na Wschodzie. Scypion Afrykański, który ponad wszelką podejrzliwość czuje się bohaterem wojennym, jest oburzony tą prośbą i, w przeciwieństwie do swojego brata, z pewnym gniewem idzie do sądu. Sytuacja komplikuje się, gdy Cato przedstawia Senatowi na rozprawie pokwitowanie potwierdzające, że 500 talentów rzeczywiście odebrał jeden z dwóch braci. Ale podpis na dokumencie to „Scipio A”. Jak ustalić, który z dwóch braci jest winowajcą. Zatem nieprzekupny Afrykanin denuncjuje swojego brata Cenzorowi. Ten ostatni nie jest jednak tak naprawdę zainteresowany znalezieniem winowajcy. Będzie dążył do zniszczenia mitu Scypiona Afrykańczyka. Afrykanin wyrusza na poszukiwanie brata z zamiarem zmuszenia go do spowiedzi, ale Cato nakazuje aresztowanie całej rodziny. Ten gest niepokoi Afrykanina, który był przekonany, że Cato dąży do ustalenia prawdy. Po rozmowie z żoną, zrozumie, że jego status pomnika cywilizacji nie jest już możliwy. Udaje się do Senatu, łamiąc areszt domowy, obwinia się za winę, której nie popełnił i udaje się na dobrowolne wygnanie.

Inspektor Fister jest nadgorliwym i ambitnym agentem rządu USA, który przybywa do Rzymu z tajną misją odnalezienia fortuny zmarłego gangstera. Problem w tym, że ukrytymi milionami dolarów interesuje się też włoska mafia. Nieustraszony inspektor rozpoczyna śledztwo, w którym przeszkadzać mu będą nie tylko gangsterzy, ale i totalny pech...

Algier. Rok 1935. W atmosferze napięć politycznych, kiedy Francuzi nadal okupują Algier, pewien Arab ginie na plaży i francuski mężczyzna, Arthur Meursault (Marcello Mastroianni), skromny pracownik, który mieszka w Algierze przez całe życie jest posądzony o zabójstwo. Śledztwo nadal trwa. Jeden ze świadków był na pogrzebie matki Arthura Meursault. Wszystkim przeszkadza to, że uczestnicy pogrzebu jak i sam Meursault, nie wykazali żadnych emocji, gdy jego matka zmarła. Dzień, w którym popełniono morderstwo nastąpił na krótko po tym pogrzebie i był dla Arthura dniem podsumowania jego życia.